انتشار روزنامه «برق» به جای «شرق»

دولت وقت روزنامه قبلی او به نام «شرق» را بسته بود که وی «برق» را با همان روش جانشین آن ساخته بود. روزنامه های آن زمان ایران، شکل ناقص و ابتدایی از نشریاتی بودند که امروزه در جهان به آنها بولتن ابراز نظر شخصی(نشریه خصوصی)، و ناشر عقاید و نظرات یک فرد می گویند ، و نشریه عمومی که برای انتشار همه خبرها و نظرها - صرفنظر از موافق و مخالف بودنشان دایر شده باشند نبودند و چون قواعد و اصول «روزنامه نگاری حرفه ای» را هم نمی دانستند که رعایت کنند نمی توان آنها را در چارچوب تعریفی که از رسانه عمومی می شود قرار داد. در کشورهای پیشرفته، دانشجویان رشته های روزنامه نگاری اصطلاحا این نوع اوراق چاپی را «نشریات من در آوردی» می خوانند ؛ نظیر برخی از وبلاگهای اینترنتی امروز. در هرحال، هنوز هم این اتهام که پاره ای از نشریات آن زمان ایران از انگلیسی ها کمکهایی می گرفتند و یا از جانب آنها و خارجیان دیگر حمایت می شدند منتفی نشده است.