مجسمه فردوسی (تهران) 12 مهرماه 1313 جشن های هزاره فردوسی با شرکت ادیبان، دانشمندان، سیاستمداران و دولتمردان کشور و بیش از چهل مستشرق از سایر کشورها در تهران آغاز بکار کرد و 15 روز طول کشید و ضمن آن به فردوسی که گفته است «چو ایران نباشد تن من مباد» لقب «میهندوسترین ایرانیان» داده شد که عمر خود را بدون چشمداشت و داوطلبانه صرف خدمت به ایران، تاریخ آن و زبان پارسی کرد و تاریخ ایران (شاهنامه) را به شعر در آورد.
در جریان این مراسم که نطق های فراوان ایراد شد و رسالات متعدد انتشار یافت، شرکت کنندگان در مراسم به خراسان رفتند و رضاشاه بیستم مهرماه با حضور آنان ساختمان تازه آرامگاه آن مرد بزرگ و بزرگوار را که همه ایرانیان و پارسی زبان مدیون زحمات او هستند گشود. مراسم بزرگداشت فردوسی در عین حال فرصتی بود که مستشرقین و ایرانشناسان در باره جشن های مهرگان ، اهمیت و تاریخچه آنها سخن بگویند.
