با انتخابات 2019 اوکراین، زلنسکی یهودی رئیس جمهور شد

Zelensky به ریاست جمهوری اوکراینِ 603 هزار کیلومتری و 41 میلیونی در انتخابات 21 اپریل 2019 که کار او در این سمت از 20 ماه می این سال آغاز می شود [شد]، دو کشور در جهان دارای رئیس یهودی شدند؛ اسرائیل و اوکراین. در همان اپریل 2019 در تفسیرهای رسانه ای گفته شده بود که اگر بِرنی ساندِرز ـ سناتور چپگرای آمریکا به نامزدکردن خود در دوره های بعدی انتخابات ریاست جمهوری ادامه دهد احتمالا جهان دارای سه رئیس جمهوری یهودی خواهد شد.
زلنسکی یک کمدیَن، بازیگر و برنامه ساز (کارگردان) برنامه های نمایشی (در تلویزیون و فیلم سینمایی) بوده است که در 25 ژانویه 1978 در شهر 700 هزارنفری Kvyvyi Rih (کِوی ویی ـ ریه) در منطقه روس نشین و روس زبانِ جنوب مرکزی اوکراین به دنیا آمده و پدر و مادر او ـ هر دو یهودی هستند و پدر بزرگش یک سرهنگ ارتش روسیه بود. شهر کِوی ویی یک پادگان نظامی بود که کاترین بزرگ امپراتور روسیه آن را به صورت شهر درآورد و استالین با توجه به اینکه این شهر در ناحیه معادن سنگ آهن قرار دارد آن را صنعتی و فولادساز کرد و وسعت یافت.
زلنسکی که از 17 سالگی وارد تمرین نمایش شده بود، در دانشگاه درس حقوق خواند، ولی ترجیح داده بود که بکار ساخت برنامه و فیلم کمدی تلویزیونی و ایفاء نقش بپردازد و در یکی از برنامه هایش نقش رئیس جمهوری را از دیدگاه کمدی و طنز ایفاء کرده و باعث جلب توجه اوکراینی ها شده بود. عنوان این برنامه؛ «نوکر مردم» بود.
پیروزی زلنسکی در سیاست و بالاخره در انتخابات، نتیجه تلاطم های حکومتی اوکراین در دو دهه قرن 21 و درگیری هایِ زبانی و عمدتا پشت پردهِ بلوک غرب و روسیه بود. غرب که در نیمه دوم دهه 1980 به گورباچف و در دهه 1990 به یلتسین قولِ از صورت نظامی خارج کردن «ناتو» را داده بود، اگر دولت مسکو پیمان ورشو را منحل و از آلمان شرقی خارج شود، نظر به وارد ساختن اوکراین به «ناتو» و اتحادیه اروپا داشته و دولت مسکو می داند که در این صورت دوباره و این بار از فاصله نزدیکتری در محاصره بلوک غرب قرار خواهد گرفت و قاعدتا نمی تواند این وضعیت را تحمل کند.
اوکراین که در قرن نهم در اطراف «کی یِفیَن روس» ایجاد شده و جنگ های منطقه ای لهستانی ها، سوئدی ها ولیتوانی ها و اشغال طولانی مغول ها را پشت سر گذارده و قرن ها بخشی از امپراتوری روسیه و اتحاد جماهیر شوروی بود در جریان فروپاشی این اتحادیه، اعلام استقلال کرد و از قرن 21 تلاش غرب برای واردکردن آن به «ناتو» و اتحادیه اروپا (یورو) آغاز شده، انقلاب مخملی به خود دیده و دو بار تا عضویت ناوابسته (اسوشی اِیشن) در اتحادیه اروپا پیش رفته است. در یک مورد آن، موافقت پارلمان و مخالفت Yanukovych رئیس جمهوری وقت باعث بروز ناآرامی شد که به تحریک بلوک غرب، این ناآرامی ها در سال های 2013 و 2014 وسعت گرفت و در پی تظاهرات کی اِف ـ اصطلاحا تظاهراتِ میدان که منجر به تیراندازی پلیس و قتل دهها تظاهر کننده شد، مجلس رای به عزل یانوکویچ (که مخالف عضویت اوکراین در بلوک غرب بود و هوادار سیاست مسکو) و رفتن او جهت اقامت در روسیه شد (به تعبیری؛ فرار به روسیه). در پی این تحول که دولت روسیه آن را «کودتای غرب» می خوانَد، در 2014 پترو پروشنکو Petro Poroshenko یک معامله گرِ ثروتمند و دارای نفوذ سیاسی (اصطلاحا؛ اولیگارش اوکراینی) و متمایل به غرب، طبق اعلامیه کمیسیون انتخابات با نزدیک به 60 درصد آراء رئیس جمهوری اوکراین شد و بدون توجه به پیشینه و تاریخ اوکراین دست به ملی گرایی زد، زبان اوکراینی (لهجه اکثریت) را زبان رسمی کرد که تلفظ «کی یِف» شد «کی ایو» و ...، کلیسای اوکراین را از کلیسای روسیه جدا کرد و ... و اوکراین را صد در صد کاپیتالیستی کرد که با مخالفت بسیاری از اوکراینی ها و انتقاد دولت مسکو رو به رو شد به طوری که در انتخابات اپریل 2019 نتوانست بیش از حدود 24 درصد آراء را بدست آورد و زلنسکی پیروز شد و رئیس ششم اوکراین که او نیز تمایلات غربی دارد.