سی ام اپریل 1945 (دهم اردیبهشت1324) و زمانی که نظامیان روس گام به دروازه های برلین پایتخت رایش سوم گذارده بودند و از شهر، تنها نوجوانان 14 تا 17 ساله آلمانی و نظامیان بازنشسته و عمدتا با سلاح سبک دفاع می کردند هیتلر در پناهگاه زیر زمینی اش خودکشی کرد تا زنده به دست روسها نیفتد. 29 آوریل و چند ساعت پیش از خودکشی، هیتلر در پناهگاه خود با «اوا براون 37 ساله» که بیش از یک دهه معشوقه (مترس) او بود قرارداد ازدواج امضاء کرده بود!. هیتلر پیش از خودکشی، تپانچه اش را به «اوا» داده بود تا خودکشی کند. هیتلر از اطرافیانش خواسته بود که جسد او و «اوا» را آتش بزنند تا روسها نتوانند وی را تشخیص دهند. برخی از مورخان نوشته اند که در آن شب (سحرگاه سی ام اپریل) هیتلر نخست یک گلوله به سوی «اِوا» و سپس یک گلوله به سرخود شلیک کرده بود. هیتلر هنگام خودکشی 56 ساله بود. در پی خودکشی هیتلر تنی چند از مقامات دولت او ازجمله سخنگویش ـ گوبلز به عمر خود پایان دادند.
هیتلر پیش از خودکشی، کارل دونیتس ـ گروس ادمیرال آلمان (دریاسالار بزرگ) ـ را به سمت جانشینی خود تعیین کرده بود. عمر حکومت ادمیرال بزرگ چند روز بیش طول نکشید. وی هنگام انتصاب، در غرب آلمان (جبهه آلمان با متفقین غربی) بود. دونیتس که عضو حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (حزب نازی) نبود هفتم ماه می اعلام کرد که آلمان آماده است تسلیم شود. دونیتس بزرگترین کارشناس جنگ زیردریایی جهان در قرن بیستم شناخته شده است. تاکتیک حملات زیردریایی به صورت «دسته گرگ = وولف پَک» از ابتکارهای اوست که حمله را به صورت دسته ای از زیردریایی ها آغاز می کرد. با وجود تسلیم کردن آلمان، وی درپایان جنگ به ده سال زندان محکوم شد و تا سال 1980 زنده بود و با یک تشییع جنازه باشکوه که جهانیان انتظار آن را نداشتند به خاک سپرده شد.
سه روز پیش از خودکشی هیتلر، 27 اپریل سال 1945 پارتیزانهای کمونیست ایتالیا ضمن بازرسی چند کامیون نظامی آلمان که در حال حرکت به شمال ایتالیا برای خروج از این کشور بودند، متحد هیتلر ـ موسولینی 62 ساله رهبر سابق ایتالیا (دوچه) و مِترس (معشوقه) او «کلارتّا پتاچی 33 ساله» و چند مقام پیشین را که در میان بار کامیونها مخفی شده بودند یافتند، بیرون کشیدند و 28 اپریل (روز بعد) همه را تیرباران کردند، اجساد شان را به شهر میلان منتقل و از ساختمانی به صورت وارونه آویختند. حکومت موسولینی 25 سال و هیتلر 12 سال طول کشیده بود.
هیتلر با سخنرانی های میهنی خود توجه آلمانی هارا که پس از جنگ جهانی اول تحقیر شده بودند و با تورّم بی سابقه پول رو به رو بودند جلب کرده و حزب «ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان ـ نازی» را به قدرت رسانیده بود و آلمانی ها از سال 1934 اورا «فهرر = پیشوا» خطاب می کردند. وی به آلمانی ها وعده تجدید قدرت نظامی، ترقی اقتصادی و گردآوردن همه ژرمن نژادها در زیر یک پرچم داده بود و سیاست خارجی تهاجمی در پیش گرفته بود. اشتباه بزرگ او (که آکادمی نظامی ندیده بود و تاریخ نخوانده بود) حمله نظامی به شوروی و آن هم در آغاز تابستان (22 ژوئن 1941) بود که کشوری پهناور و دارای نظامی ایدئولوژیک بود. اگر هیتلر وضعیت ناپلئون در سال 1812 و سرمای روسیه را که از اکتبر آغاز می شود در نظر گرفته بود و حمله را در اپریل (سه ماه زودتر) شروع کرده بود ممکن بود که شکست نخورد. درگیری همزمان در چند جبهه نیز از اشتباهات هیتلر بود.
همچنین بخوانید:
رئیس جمهور شدن همکار هیتلر در اتریشروزی که «مائو» خروشچف را تجدید نظر طلب خواند
اعدام فرزندان انقلاب فرانسه با گیوتین
برکنار شدن سمت سلطان عثمانی از سلطنت
