طبق این طرح، صدها تن از فراریان کوبایی که توسط آمریکا مسلح شده بودند و شماری دیگر، در منطقه خلیج خوک ها به خاک کوبا حمله بُردند که این تعرض شکست خورد و 743 تن از حمله کنندگان اسیر شدند که بعدا فیدل کاسترو هرکدام از آنان را با یک تراکتور معاوضه و آزاد کرد.
دشمنی دولت آیزنهاور با دولت کاسترو در کوبا از زمانی آغاز شد که کاسترو اعلام کرد یک سوسیالیست است و نظام کوبا سوسیالیستی خواهد بود و سپس دست به ملّی کردن شرکتها و کسب و کار آمریکائیان در کوبا زد. قدمت فعالیت بازرگانی بعضی از موسسات آمریکائی در کوبا به اوایل قرن 20 و اندکی پس از پیروزی آمریکا در جنگ با اسپانیا در سال 1898 می رسید.
حزب سوسیالیست کوبا (پیرو مارکسیسم ــ لنینیسم) در سال 1925 تاسیس شده بود. این حزب پس از پیروزی انقلاب کاسترو در 1959 به تدریج زمام امور این کشور را به دست گرفته بود. فیدل کاسترو که مبارزه اساسی خود را از 1953 آغاز کرده بود پس از یک شکست، در سال 1959 از تبعید به کوبا بازگشت و با 9 هزار انقلابی مسلح به دیکتاتوری باتیستا پایان داد. دولت واشنگتن در آغاز کار گمان نمی کرد که کاسترو کمونیست باشد، و چپگرایی را خصلت هر انقلابی می دانست.
24 اپریل 1961 کندی مسئولیت شکست حمله به خلیج خوکها را که طرح آن در زمان او به اجرا در آمده بود پذیرفت و از آن زمان بود که روابط آمریکا با کوبا تیره تر و دولت کوبا هم به کشورهای سوسیالیستی نزدیکتر شد.
کریستف کلمب در نخستین سفر دریایی خود به سوی غرب، در 1492 به کوبا رسید و این جزیره را از مستملکات اسپانیا اعلام داشت که این سلطه تا پایان قرن 19 ادامه داشت و پدر کاسترو از مهاجران اسپانیایی بود.
همچنین بخوانید:
زادروز «خوزه مارتی» قهرمان ملّی کوباییانیک نمونه از قاچاق زنان در انگلستان
روزی که منافع آمریکا در کوبا ملّی شدند
خودکشی «گوبلز» پس از کشتن فرزندانش
