فیدل کاسترو که اول ژانویه 1959 زمام امور کوبا را به دست گرفته بود می گفت که بدون لغو همه امتیازات دولت واشنگتن در کوبا، این جزیره 111 هزار کیلومتر مربعی استقلال کامل و حاکمیت ملی نخواهد داشت. کوبا واقع در آنتیل بزرگ از نخستین سرزمین هایی است که اسپانیا در قاره آمریکا تصاحب کرده بود. رهبران واشنگتن از زمان استقلال فدراسیون ایالات متحده مایل به ضمیمه شدن کوبا به قلمرو خود بودند که فاصله چندانی از آن فدراسیون ندارد ولی دولت اسپانیا حاضر به ازدست دادن آن نبود. اسپانیا در جنگ 1898 از ایالات متحده (دولت واشنگتن) شکست خورد و کوبا را از دست داد و کوبا تحت قیمومت واشنگتن درآمد که قانون اساسی سال 1902 کوبا با دادن امتیاز کنترل اقتصاداین کشور به آمریکا و سپردن این تعهد که با دولت دیگری هم عهد نشود و پایگاه دریایی گوانتانامو در اجاره آمریکا بماند خود را تاحدی از این قیمومیت نجات داد. اصول مندرج در قانون اساسی کوبا که حق نظارت بر برخی از امور این کشور را به ایالات متحده داده بود باعث شد که کمپانی های آمریکایی منافع متعدد در کوبا به دست آورند و فیدل کاسترو در اوت 1960 همین منافع را ملی کرد و به نظارت دولت واشنگتن پایان داد و خصومت آغاز شد. این خصومت که همچنان باقی مانده است. فیدل کاسترو که از اوت 2006 و انجام یک عمل حراجی روی رودهاش تحت درمان بود؛ یک سال و نیم بعد خود را بازنشسته کرد و رهبری کوبا اینک در دست رائول کاسترو است. باوجود این، فیدل با دادن اندرز به دولت و نوشتن مقاله در روزنامه ارگان حزب کمونیست کوبا (که توسط خبرگزاری ها به سراسر جهان ارسال می شود) به فعالیت ادامه می دهد.
از بهار 2008 توجه روسیه به کوبا افزایش یافته و درپی بازدید معاون نخست وزیر روسیه از کوبا در اوت 2008، پوتین نخست وزیر و دبیر کل حزب حاکم روسیه گفت که روسیه باردیگر به کوبا بازخواهد گشت. در ژوئیه 2008 نیز گفته شد که بمب افکنهای اتمی دورپرواز روسیه سوخت گیری درکوبا را از سر گرفته اند که رائول کاسترو حاضر به تکذیب این خبر نشد. رائول انتقال محدود زمین های مزروعی کوبا به کشاورزان آغاز کرده است که تحولی بزرگ خوانده شده است. میزان انتقال بیش از توان کشت یک کشاورز نیست. مدت انتقال محدود به حداکثر 90 سال است. کوبا 11میلیون جمعیت دارد.
کاسترو در جریان بپاخیزی مسلحانه سال 1956
