اعلام ملی شدن شیلات مازندران توسط مصدق

دکتر مصدق در این دیدار به سادچیکوف گفت که این اقدام نباید باعث دلخوری دولت شوروی شود. ما دیگر قرارنداریم که منابع خود را در اختیار دیگران بگذاریم و آنان را کارگزار خود قرار دهیم. فروش تولیدات مازاد بر مصرف داخلی به خارجیان، نه تنها مانعی نخواهد داشت بلکه بر پایه بهای عادلانه بین المللی و حفظ منافع ملی تشویق هم خواهد شد.
قبلا وزارت امورخارجه ایران به دولت شوروی اعلام کرده بود که ایران مایل نیست قرارداد شیلات (صید ماهی در دریای مازندران) را تمدید کند؛ زیرا که سیاست ایران بر این مدار قرار گرفته است که بهره برداری از منابع ملّی خود را به خارجی نسپارد. به این ترتیب شیلات ایران نیز از دست خارجی بیرون آمد.
به نوشته برخی از مورخان، حزب توده ـ پیرو سیاست های شوروی ـ که با این عمل مصدق موافق نبود از آن پس و به تدریج (به گونه ای نامحسوس) از حمایت از دولت مصدق دست کشید و با آن سازمان وسیع و گروه نظامی، در جریان کودتای 28 امُرداد 1332 سکوت کرد. این سکوت باعث نشد که بعدا سرکوب نشود و دهها تن از اعضای سازمان نظامی آن اعدام نشوند. این مورخان احتمال می دهند که لندن و واشنگتن قبلا توافق دولت وقت مسکورا به برکنارکردن دولت مصدق جلب کرده بودند و حزب توده در جریان کودتای 28 امرداد، به اشاره مقامات شوروی مداخله نکرده بود. حزب توده در زمان تاسیس در مهرماه 1320 ماهیت ملی ـ سوسیالیستی داشت که از اواخر دهه 1940 حرف شنو مسکو شد. این مورخان نوشته اند که حزب توده در جریان انقلاب 1978 ـ 1879 ایران نیز به اشاره دولت وقت مسکو در آن فعالانه شرکت کرد و احتمالا در این زمینه سازش قبلی میان قدرتهای غرب که مایل به ادامه سلطنت شاه به آن صورت نبودند و مسکو صورت گرفته بود. این مورخان نوشته اند که افسران عضو حزب توده تمایلات ملی گرایی داشتند و شاه در اعدام آنان عجله! کرده بود. مصدق و سادچیکوف