سالروز تولد پتر یکم پدر امپراتوری روسیه

وي براي آشنا شدن با عوامل پيشرفت اروپاي غربي، به صورت فردي عادي به اين ديار رفت و حتي در كارگاه كشتي سازي نجاري كرد. از كارهاي او ساختن شهر سن پترزبورگ و انتقال پايتخت روسيه از مسکو به آنجا بود تا به اروپاي غربي نزديك باشد. او به ملوك الطوايفي در روسيه پايان داد و به توسعه قلمرو اين كشور در درجه اول در سرزمين هاي خويشاوند (اسلاونشين) پرداخت و سپس سراغ همسايگان روسيه ازجمله عثماني رفت كه براي روسها به عنوان يك قدرت ارزش قائل نبودند. براي انجام اصلاحات و از ميان برداشتن مسائل اجتماعي روز مره، با نوشتن قانون راه حل به دست آورد و راهي را باز كرد كه جانشينانش با در پيش گرفتن آن موفق به ساختن امپراتوري روسيه شدند.     دولت حزب كمونيست در قرن 20 بر پايه برنامه هاي جهاني خود به گمان اين كه براي هميشه باقي خواهد ماند اين امپراتوري را بر پايه مليّت ها تقسيم كرد كه در 1991 بدون جنگ و خونريزي و مبارزه و به آسانی نوشيدن آب منحل شد ـ رويدادي كه در همه تاريخ بشر سابقه نداشته است. درباره اين حادثه شگفت انگيز هنوز تحقيق تاريخي به عمل نيامده و اسرار اين معمّا در پرده ابهام است. روس ها ظاهرا هنوز هم متوجه شكستي كه خورده اند نشده اند و اگر به خود نجنبند به نظر مي رسد که وضعیت دنباله داشته باشد. حزب كمونيست در دوران حكومت 72ساله خود نه تنها موفق به ساختن بناي خلل ناپذيري براي ناسوسياليسم نشد و نتوانست تفكر سوسياليستي در مردم به وجود آورد و طبيعت آنان به لحاظ روانشناسي و جامعه شناسي تغيير يابد بلكه تتمه وطندوستي را هم از ايشان گرفت و ....     عكس زير، مجسمه برنزي پتر يکم معروف به پتر بزرگ را نشان مي دهد كه در نيمه قرن هجدهم به تصميم كاترين اول ساخته شد و در كنار رود «نوا» در آستانه شهر سن پترزبورگ بر صخره اي قرار گرفته است. کمونيستها نه تنها آن را تخريب نكردند بلكه در نگهداري از آن و مرمّت کردنش كوشيدند و به همين دليل تا به امروز به همان صورت باقي مانده است.      چند مفسر غربي در مارس 2012 و پس از انتخاب مجدد پوتين که ممکن است تا سال 2024 رهبر روسيه باشد بعيد ندانسته بودند که بکوشد امپراتوري روسيه را احياء و اتحاد اوراسيا را همچنانکه گفته است جان بخشد. به باور اين مفسران، پوتين که مردي بيباک است و تجربه اطلاعاتي و مبارزه با غرب را در جواني دارد اندیشه و آرزوهاي متعدد در سر دارد ولي نخست بايد فساد اداري را از جامعه روسيه بَرکند که با اين فساد و بوروکراسي بَد، کاري از پيش نخواهد رفت. تفکر برخي از روس ها نيز که در دو دهه اخير تغيير يافته بايد اصلاح شود و بيش از پيش به اندیشه وطن باشند تا خوشگذراني هاي زودگذر و سوارشدن بر مرسدس بنز. رسانه هاي روسيه هم هنوز مي لنگند و با اين رسانه ها بازگشت روسيه به جايگاه پيشين ناممکن است.