دهم آگوست 1979 و کمتر از یک ماه پس از رئیس جمهور شدن صدام حسین، رادیو بغداد از اعدام 22 مقام ارشد عراقی ازجمله یک معاون نخست وزیر، دو وزیر، پنج عضو شورای انقلاب و یک ژنرال که چهارتن از آنان از دوستان قدیمی و بسیار نزدیک صدام بودند خبرداد.
این رادیو گفت که دهها تن دیگر هم به زندان محکوم شده اند، جرم همه آنان خیانت و جاسوسی اعلام شده بود و صدام شخصا در مراسم اعدام حضور داشت. اصحاب نظر گفته بودند که سه دلیل عمده باعث این دستگیری ها شده بود: تماس محرمانه متهمان با حافظ اسد در سوریه که از یک شاخه دیگر حزب بعث و علوی بود، مخالفت این شمار با تجدید خصومت عراق با ایران و اعزام نیرو به مرز و نیز قصد صدام به سرکوب شیعیان عراق که پس از اسلامی شدن نظام حکومتی ایران سر برافراشته بودند.
