روزی که انقلاب کوبا آغاز شد

در این روز در سال 1953 (24 روز پیش از کودتای 28 امُرداد سال 1332تهران)، فیدل کاسترو حقوقدان جوان و پسر یک مهاجر اسپانیانی با 200 همفکر خود ـ همه تحصیلکرده و روشنفکر ـ مسلحانه به پادگان «مون کادا Moncada» در شهر سانتیاگوی کوبا حمله بُرد تا به قول خودش نه تنها جهانیان را متوجه جنبش خود و هدفهای آن کند، بلکه نور امیدی در دل کوباییان بتاباند. این حمله به دلیل کثرت افراد پادگان و تجهیزات برتر آنان، به همان گونه که کاسترو و پیش بینی کرده بود شکست خورد و ضمن آن زد و خورد، پنجاه تن از انقلابیون کشته شدند و فیدل کاسترو زخمی و دستگیر شد، اما با این عمل جنبش وارد دوران تازه حیات خود گردید که بالاخره شش سال بعد (یکم ژانویه 1959) به پیروزی انجامید.
روز 26 جولای از سال 1960 روز ملی کوبا است و هر سال به این مناسبت مراسم متعدد برگزار می شود. فیدل کاسترو [که اینک دوران بازنشستگی اش را می گذراند] در سال 1998 در مراسم این روز ضمن نطقی گفت: «انقلاب کردن» حق مردمی است که تحت ستم داخلی و سلطه خارجی قرار دارند و انقلاب کوبا با وجود گذشت دو نسل به راه خود ادامه می دهد و تا روزی که در این راه گام بردارد و مشعل فروزان خود را بر زمین نگذارد، زنده و پیروز خواهد ماند. ما در ادامه راهمان از شکست تجربه دیگران (تاریخ) پند می گیریم. سوسیالیسم و هر ایدئولوژی دیگر (نظام ایدئولوژیک) اگر مدیریت خوب داشته باشد پس از عبور از پستی و بلندیهای بسیار، سرانجام پیروز خواهد شد. در مورد ایدئولوژی سوسیالیسم، اگر در یک جامعه پیاده و پیروز شود فراگیر و جهانی خواهد شد زیراکه پاسخگوی دشواریهای انسان امروز است که شاد نیست و از نابرابری ها ناله می کند. چند عکس تاریخی از انقلاب مسلحانه کوبا در دهه 1950


کاسترو در سال 1953 موفق نشد ولی مقدمه پیروزی او در سالهای بعد بود. عکس ، وی را پس از پیروزی هنگام ورود به هاوانا در میان استقبال مردم نشان می دهد