توطئه ترور هیتلر در جولای 1944

در این توطئه، انفجار بمب چهار تن را کشت و گروهی دیگر را مجروح کرد. بزرگی و استحکام میز مذاکرات باعث نجات هیتلر شد که مختصرا زخمی شده بود.
توطئه قتل هیتلر توسط یک دسته از افسران آلمانی که شکست در جنگ را قطعی می دانستند و با اطلاع (نه مداخله) چند مارشال ازجمله «رومل» طرح ریزی شده بود و قرار بود که پس از قتل هیتلر، نیروی احتیاط برلین را زیر کنترل خود در آورد، حزب نازی را از قدرت برکنار و با متفقین وارد مذاکرات صلح شود.
افسر جوانی به نام «کلاز فون ستافنبرگ Claus Von Stauffenberg» مامور قراردادن بمب در اطاق مذاکرات شده بود [درست مشابه چگونگی قتل رجایی و باهنر در 37 سال بعد در تهران] که منظور از این نشست، تبادل نظر درباره جنگ و امنیت ملّی آلمان بود ولی آن روز، هیتلر تصمیم گرفت که جلسه به جای زیرزمین، در طبقه اول قرارگاه تشکیل شود که «کلاز» با عجله کیف حامل بمب را به محل تازه منتقل کرد، ولی موفق نشد در جای مورد نظر بگذارد و زمان (تایمِر) انفجار را تغییر دهد.
وی پس از قراردادن کیف حاوی بمب با شتاب عازم برلین شد تا بقیه کارها را رو به راه کند که بمب در زمان نادرست و محلی دورتر از صندلی هیتلر منفجر شد.
«کلاز» پس از رسیدن به برلین موفق به تصرف ساختمان رادیو نشد تا کشته شدن پیشوا را اعلام دارد و هیتلر که متوجه قضیه شده بود از همان رادیو برلین اعلام کرد که به او آسیب نرسیده است. «کلاز» و همدستانش دستگیر و بعدا اعدام شدند و به رومل پیشنهاد شد که میان خودکشی و حفظ افتخارات، یا محاکمه و اعدام یکی را انتخاب کند که رومل خود را کشت.