مرگ مرموز کارشناس اسلحه کشتار جمعی انگلستان

دکتر کلی از جمله کارشناسانی بود ـ Weapons experts که در دهه 1990 زیر نظر سازمان ملل چند بار به عراق رفته بود و از این کشور بازرسی تسلیحاتی کرده بود و در این زمینه اطلاعاتی داشت. وی که در «اکسفورد شایر» انگلستان سکونت داشت در عین حال در وزارت دفاع انگلستان در رشته تخصص خود Biological warfare مشغول به کار و یک مشاور ارشد بود. دیوید کلی 59 ساله در میکرب شناسی و مسائل آلودگی محیط زیست دکترا داشت.
29 ماه می (سال 2003) خبرنگار یک رادیو با دکتر کلی تماس گرفته و صحت این ادعا را که عراق در آستانه ساختن سلاح هسته ای بوده و دارای مقدار متنابهی اسلحه شیمیایی است جویا شده بود. دکتر کلی پاسخی داده بود که مغایر ادعای تونی بلر نخست وزیر وقت انگلستان بود. به عبارت دیگر، خطر اتمی شدن عراق را تایید نکرده بود. از آنجا که تنها دلیل حمله نظامی آمریکا و انگلستان به عراق، وجود سلاح کشتار جمعی دراین کشور و خطر اتمی شدن آن بود و پس از اشغال نظامی و تغییر دولت عراق چنین سلاح هایی به دست نیامد، اظهارات دکتر کلی به رادیو، وضعیت و موقع تونی بلر را به مخاطره می افکند؛ و وزارت دفاع انگلستان تماس دکترکلی با روزنامه نگار را نقض مقررات اداری اعلام و در این زمینه به او اخطار می دهد. از سوی دیگر، یک کمیسیون پارلمان انگلستان او را برای تحقیق دعوت می کند و در این جلسه یک نمایندهِ هوادار بلر نسبت به او خشن می شود.
متعاقب این وضعیت، پنجشنبه 17 جولای 2003 دکتر کلی طبق معمول برای قدم زدن روزانه از خانه خارج می شود و دیگر باز نمی گردد. خانواده او جریان را به پلیس اطلاح می دهد و روز بعد جنازه وی در بیشه ای در حاشیه جنگل در پنج مایلی (8 کیلومتری) خانه اش به دست می آید و خبر اول رسانه های جهان می شود. وی متولد چهاردهم ماه می 1944 بود.
پلیس یک روز بعد از کشف جسد اعلام می کند که در کنار جنار یک چاقو و مقداری قرض ضدِ درد به دست آورده و رگِ مچِ دستِ چپ دکتر کلی نیز زده شده بود که بلر نخست وزیر وقت انگلستان که در سفر ژاپن بود مرگ این کارشناس را خودکشی می خوانَد. بانو جانس Janice همسر دکترکلی می گوید که شوهرش هنگام ترک خانه به او گفت که برای قدم زدن می رود و به حالت عادی از خانه بیرون رفت، لکن قبلا از خشونت اعضای کمیسیون پارلمان و طرح سئوالات آمرانه آنان ناخرسند بود و خود را ناخواسته در میان یک جنجال بزرگ جهانی مشاهده می کرد. یک کشاورز محلی که هر روز دکتر کلی را در حال قدم زدن می دید گفت که وی روز 17 جولای هم شاد و هنگام احوالپرسی با او متبسم بود. دکتر کلی در یک ای ـ میل که اندکی پیش از آغاز قدم زدن به روزنامه نیویورک تایمز ارسال داشته بود اشاره ای به قصد خودکشی نکرده بود. در این ای ـ میل، دکتر کلی نوشته بود که در کمیسیون روابط خارجی پارلمان انگلستان چند بازیگر با هم سیاهکاری از خود نشان دادند. دکتر کلی که دو روز پس از شرکت در جلسهِ پرسش و پاسخ کمیسیون ناپدید شده بود، درهمان روزِ تشکیل جلسه پس از ختم کار کمیسیون اشاره کرده بود که دولت مغالطه می کند تا حمله نظامی به عراق را موجّه جلوه دهد.
درژاپن، یک روزنامه نگار خطاب به بلر گفته بود که آیا تصور نمی کند که دست او به خون دکتر کلی آلوده است و پرسیده بود که با این وضعیت آیا قصد کناره گیری ندارد؟. بلر که خسته و گرفته به نظر می رسید پاسخ داده بود که اجازه دهید دستگاه قضایی به دور از هیاهو به این ماجرا رسیدگی کند.
اگر ماجرای مرگ دکتر کلی پیش از سخنرانی بلر در کنگره آمریکا صورت گرفته بود، اعضای کنگره به ویژه نمایندگان حزب دمکرات برخورد دیگری با او می داشتند. وی برای توجیه حمله نظامی عراق در جلسه کنگره آمریکا حضور یافته بود.
این مسئله (بهانه تراشیدن برای تصرف عراق، ... و مرگ دکتر کلی و ...) فصلی از تاریخ عمومی را تشکیل خواهد داد و رشته ای است که سر دراز خواهد داشت. باید منتظر شد. تحولات بعدی این قضیه به تدریج و بر حسب زمان در این تاریخ آنلاین خواهد آمد.