روزی که صدام حسین رئیس جمهوری عراق شد

البکر از 17 جولای 1968 تا آن روز بر عراق حکومت کرده بود. البکر (بعثی) برجای عبدالرحمن عارف (هوادار ناسیونالیسم عربی) نشسته بود.
درست یک سال پیش از کناره گیری البکر، صدام حسین 16 جولای 1978به مناسبت هفته سالروزهای برکناری سلطنت و نیز روی کار آمدن حزب بعث در عراق در مصاحبه ای گفته بود که شوروی تا کمونیست شدن و آمریکا تا کاپیتالیست کردن همه جهان، از تلاش و نیز رقابت با یکدیگر دست برنخواهند داشت و دولتهای عربی حتی اگر یکی از این دو قدرت از سر راه دیگری کنار برود نبابد جانب هیچکدام را بگیرند؛ ما اعراب باید ایدئولوژی اسلامی خودمان را دنبال کنیم که قدمتی بیش از 13 قرن دارد و با آن بزرگ شده ایم و بکوشیم که رشته های وحدت مان سست و پاره نشود که اگر این وحدت را از دست بدهیم نه از اتحادیه عرب رمقی باقی خواهد ماند و نه از استقلال و غرور عربی مان. «تاریخ» نشان داد که صدام بر این سخن خود باقی نماند، به آن عمل نکرد و ازمیان رفت. گزارش روزنامه اطلاعات در صفحه اول شماره 26 تیرماه 1358 خود (5 ماه و 7 روز پس از پیروزی انقلاب) درباره انتصاب صدام