زادروز «کنت دو گوبینو» فیلسوف فرانسوی

وی بسال 1816 به دنیا آمد، 66 سال عمر کرد و فرضیه ها، کتب و داستان های متعدد از خود برجای گذارد. گوبینو مدتی به عنوان دیپلمات ارشد (سفیر) فرانسه در تهران اقامت داشت و در اینجا این فرصت را به دست آورده بود که به پژوهش های خود در زمینه «نقش نژاد در پیشرفت های فرهنگی ملل» ادامه دهد. وی گفته بود ایران را از این جهت برای ادامه پژوهش های خود و تجربه عملی و از نزدیک انتخاب کرده بود که از نیمه قرن هفتم میلادی معرض تهاجم و مهاجرت اقوام متعدد از نژادهای مختلف ـ عرب بادیه نشین، تُرک و مغول قرارگرفته و اختلاط نژاد یافته است.
این اندیشمند که خودرا از نژاد آرین های شمال اروپا (وایکینگ ها) معرفی کرده فرضیه نقش نژاد در ساخت فرهنگ و پیشرفت جوامع را در رساله «نژاد فرهنگ می سازد» منعکس کرده است که هنوز پس از گذشت حدود 150 سال، مهمترین تئوری نژادی به شمار می آید.
این نژادشناس بدون اینکه تحقیر نژادی کند؛ مسائل اجتماعی ـ فرهنگی و روانشناسی (رفتار) مردم خاورمیانه، آسیای میانه، روسیه جنوبی، شمال آفریقا و اروپای جنوب شرقی (بالکان) را نتیجه اختلاط نژادی بدست داده است که این اختلاط عمدتا از طریق تهاجم و فتوحات نظامی صورت گرفته است. به باور گوبینو، ایران یک نژادی تا پایان دوران ساسانیان چنین مسائلی را نداشت. نه این که با مهاجرت انفرادی و مسالمت آمیز مخالف بود، بلکه اجازه و امکان نمی داد که اقوام دیگر از طریق تهاجم و به صورت گروهی (توده ای - کوچ) گام به ایران بگذارند و هرکاری را که بخواهند بکنند. مهاجرت به ایران باستان دارای ضابطه و مقررات بود.
بعدا هر دولتی به صورتی (به ظن خود) از فرضیه های کنت دو گوبینو استفاده کرد: هیتلر برتری نژاد آرین را شعار خود قرار داد و نژادهای دیگر و به ویژه یهودیان را در قلمرو آلمان منزوی ساخت، حال آنکه در فرضیه های گوبینو، برضد یهودیان چیزی دیده نمی شود؛ ژاپن تا مدتها مانع ورود و اقامت نامحدود خارجیان در خاک خود بود و سپس قوانین سخت برای تابعیت خارجیان وضع کرد؛ در پایان قرن 19، دولت واشنگتن و دولت کانادا مهاجرت زردها به آن دو کشور را محدود کرده بودند که تا دهها سال ادامه داشت و ....
اوایل دهه 1980، اقدام پرزیدنت ریگن به بخشودگی ساکنان غیر قانونی ایالات متحده مورد انتقاد قرارگرفت که منتقدین گفته بودند چنین مهاجرت ها ممکن است سبب تخریب فرهنگ و رفتار (اروپاییِ آمریکاییان) و عقب رفتگی تدریجی کشور از این لحاظ و هرج و مرج شود و ....