سالروز هم قسم شدن فرانسوی ها برای تدوین قانون اساسی

در این روز در سال 1789 به دستور لوئی شانزدهم Louis XVI پادشاه وقت فرانسه، نمایندگان طبقه سوم این کشور French Third Estate را به این سبب که در جلسات قبل مجمع ملی خواهان تدوین یک قانون اساسی برای فرانسه و محدود و مشروط کردن اختیارات پادشاه شده بودند به مجلس راه ندادند و آنان به جای بازگشت به شهر و خانه هایشان، هرگونه خطر احتمالی را بر خود هموار ساختند، در نزدیکی ساختمان مجمع به یک زمین تنیس رفتند و در آنجا سوگند یادکردند که تا قانون اساسی تدوین نشود متفرق نشوند و جز یکی از آنان بقیه این سوگندنامه را امضاء کردند (Tennis Court Oath). «میرابو Comte de Mirabeau» نطق معروف خودرا که به خواست مردم آمده ایم و جز با سرنیزه بیرون نخواهیم رفت در همان زمین تنیس ایراد کرد که در «تاریخ» باقی مانده و معروف شده است. آنان که از آن پس جمع خودرا مجمع ملی فرانسه می خواندند از «ورسای» به پاریس رفتند و جلسات بعدی را در اینجا برگزار کردند. در اینجا درگیری سربازان پادشاه با نمایندگان طبقه سوم، مردم معمولی (عوام الناس) را برانگیخت تا به دفاع از آنان برخیزند که این وضعیت به بپاخیزی عمومی و انقلاب فرانسه منجر شد.
مجلس طبقات سه گانه به منظور تصویب مالیات اضافی به تشکیل جلسه دعوت شده بود که نمایندگان طبقه سوم خواهان قانون اساسی شده بودند. طبقه سوم در فرانسه آن زمان، عملا «عوام الناس» نبود بلکه توانگران و صاحبان صنایع و بازرگانان را طبقه سوم (پایین تر از روحانیون و اشراف و اعیان) می خواندند. ورکینگ کلاس، در آن زمان به حساب در نمی آمد.
Comte de Mirabeau

میرابو که در آستانه انقلاب و تا اپریل 1791 که درگذشت ناطق شماره یک اجتماعات بود یک نویسنده، روزنامه نگار، سخنران و در عین حال یک فراماسون Freemason بود. وی در آستانه انقلاب به گونه ای محرمانه با لوئی 16 دیدارکرده و به او اندرز داده بود که با نمایندگان از در سازش درآید و اختیارات مقننه و اجرایی خودرا به مجمع و شورای وزیران بدهد و ... که پادشاه نپذیرفته بود. میرابو از آن نگران بود که کنترل انقلاب از دست برود و خشک و تر بسوزد و دوران سازندگی پیش نیاید و پیشرفتها و مدنیّت فرانسه از میان برود. میرابو که برای مدتی کوتاه رئیس مجمع شده بود کوشیده بود که مجمع و انقلاب از اعتدال، خرد و منطق خارج نشود. او با تشکیل کمیته، محاکمه انقلابی مقامهای سابق و اعدام مخالف بود. مرگ او ناگهانی بود. دوم اپریل در جلسه مجمع از حال رفت، معالجات موثر واقع نشد و همان روز در 42 سالگی درگذشت. گفته شده بود که اورا مسموم غذایی کرده بودند ولی دلیلی که این شایعه را اثبات کند به دست نیامده است. شایعه پردازان وقت گفته بودند که رادیکالهای انقلاب که تشنه انتقامگیری و همچنین (بدون داشتن استحقاق و شرایط تجربه و دانش و تنها به صِرف شرکت در انقلاب) جویای مقام بودند با نظر میرابو که نظام پارلمانی مدل انگلستان در فرانسه برقرار شود مخالف بودند و چون زبان میرابو نافذ بود، ترس از آن داشتند که موفق شود نظر خودرا به مجمع بقبولاند.