نهرو از زمان رهایی هند از سلطه انگلستان (سال 1947)، تا پایان عمر نخست وزیر هند بود. بعدا دختر او «ایندیرا» که شوهر او یک پارسی به نام «فیروز گاندی» بود نخست وزیر هند شد. بعدا هم نوه اش «راجیو». نهرو که در انگلستان تحصیل کرده بود و به دمکراسی پارلمانی معتقد بود، نظام حکومتی هند را به صورت یک دمکراسی پارلمانی درآورد. وی همچنین از هواداران Secularism و سوسیال دمکراسی نوع فابیانFabian بود (تبدیل تدریجی و پارلمانی نظام اجتماعی ـ اقتصادی به سوسیالیستی، نه با انقلاب و جهش که تخریب ببار می آورد) و می گفت که تا عدالت اجتماعی ـ اقتصادی برقرار نشود بشر آسایش و آرامش نخواهد داشت. با این تفکر، هند یک جامعه چپگرا بشمار می آید. نهرو تنها یک فرزند داشت و داشتن فرزندان متعدد در وضعیت امروز جهان را تشویق نمی کرد. نهرو در سراسر جهان علاقه مندان بسیار دارد و در نوامبر 1989 به مناسبت یکصدمین سال تولد او مراسم بزرگداشت برپاشد و در چند کشور ازجمله روسیه که نهرو با روس ها پیمان دوستی بسته بود تمبر پستی با تصویر وی به چاپ رسید و توزیع شد. تمبر پست بزرگداشت نهرو در روسیه
درجریان جنگ داخلی: نیروهای شمالی ها (فدراسیون آمریکا) چند شهر جنوبی ها (کنفدراسیون آمریکا) را آتش زدند
انتقاد تُند و علنی شاه از «کارتر» در مورد ناآرامی های 1357
سالروز آغاز انتشار هفته نامه «کمبریج کرونیکل» در 1846
عُصیان مسجدِ لَعل شهر اسلام آباد در 2007
انتقاد تُند و علنی شاه از «کارتر» در مورد ناآرامی های 1357
سالروز آغاز انتشار هفته نامه «کمبریج کرونیکل» در 1846
عُصیان مسجدِ لَعل شهر اسلام آباد در 2007