انحصار چاپ و نشر (به جریان گذاری) اسکناس ایران به مدت چهل سال در دست بانک انگلیسی بود که بعدا تحت عنوان فریبنده بانک شاهنشاهی بکار بانکداری در ایران ادامه داد. بانک انگلیسی که از31 مارس 1890 عملا کار خود را در ایران آغاز کرده بود، با این که از سال 1949 تغییر نام داده بود در سال 1952 (1331) به دست دکتر مصدق نخست وزیر وقت منحل شد که دو دهه بعد از آن، در ایران به نام بانک خاورمیانه انگلستان تجدید حیات کرد! و ثروتمندان ایرانی ظرف سالهای 1976 تا پایان 1978 معادل صدها میلیون لیره از طریق آن از کشور خارج ساختند. ناصرالدین شاه قاجار امتیاز فعالیت بانک انگلستان (شعبه شرق) را به انگلیسی ها داده بود و ملکه ویکتوریا در 1889 با صدور یک فرمان! اجازه داده بود که این بانک در ایران به کار پردازد و بانک پس از یافتن محل در تهران، از 31 مارس 1890 کار خود را در وطن ما آغاز و نشر اسکناس (پول کاغذی) ایران را که حساسترین حق غیر قابل انتقال یک ملت حاکم است به دست گرفته بود و سیاست پولی ما (خزانه دولت و جیب مردم) در اختیار یک دولت معروف به استعمارگر و پولهای کاغذی منتشره آن قرار گرفته بود!. مقر مرکزی این بانک در تهران در ساختمانی واقع ضلع شرقی میدان توپخانه بود که بعدا بانک بازرگانی (نخستین بانک غیر دولتی ایران) در آنجا مستقر شد. به عبارت دیگر؛ از 1890 تا سال1930 ( 1309خورشیدی)، یک بانک انگلیسی وظایف بانک مرکزی وطن ما را انجام می داد که حتی یادآور شدن آن دردناک است.
از خرداد 1309 (27 مه 1930) دولت ایران، خود (نخست از طریق بانک ملی و بعدا پس از تاسیس بانک مرکزی، توسط آن) کار چاپ اسکناس را به دست گرفته است.
