انتشار عکس های خصوصی صدام حسین در زندان

بی . سی.» آمریکا را تشکیل می داد. این عکس ها، نخست در شماره همان روز روزنامه «سان» چاپ لندن و «نیویورک پست» چاپ آمریکا که هر دو متعلق به امپراتوری رسانه ای «روپرت مورداک» استرالیایی هستند انتشار یافته بود و «سان» وعده انتشار عکس های بیشتری را داده بود که روز بعد به این وعده عمل کرد.
یکی از عکس ها، سراسر صفحه اول «سان» را پوشانده بود.
این تصاویر از دوربین امنیتی سلول شش متر مربعی صدام استخراج شده و مربوط به یک سال و چند ماه پیش از تاریخ انتشار بود. این دوربین در طول شبانه روز از صدام که زندانی آمریکا بود، و حتی از توالت رفتن او عکس می گرفت تا حرکاتش زیر نظر ماموران محافظ باشد که آمریکایی بودند.
یکی از عکس ها، صدام را در حال خواب با کُت نشان می داد و ثابت می کرد که سلول او در شب سرد بوده و لخت بودن وی در عکس دیگر حکایت از گرمای سلول در ساعات روز دارد. بنابراین، به نظر می رسد زندان او محیط راحتی نبود.
طبق برخی شایعات، این عکس ها به قیمت گزاف به روزنامه های «مورداک» فروخته شده بودند! و دولت آمریکا که این عمل را محکوم ساخته اشاره کرده بود که درصدد تحقیق است تا بداند که این عکس ها که از اسرار نظامی بودند چگونه همزمان تنها به این دو روزنامه درز کرده و با چه هدف و انگیزه انتشار یافته اند!.
عکس ها نشان می داد که سلول صدام دارای یک صندلی پلاستیک، یک تخت یک نفره کوچک (سفری ـ موقت) و یک میز کوچولو بود. گفته شده بود این وضعیت و عمل انتشار عکس ها که با هدف تحقیر زندانی صورت گرفته از مصادیق نقض اصول و مفاد کنوانسیون ژنو بوده که تحقیر، و اهانت به زندانی جنگی را اکیدا منع کرده است. انتشار این عکس ها همچنین مغایر با قانون آمریکایی «منع مداخله در زندگی خصوصی افراد» خوانده شده است که الگوی سایر کشورها قرار گرفته است.
در زندان و درحال شستن لباس

رسانه ها در گوشه و کنار جهان جز رسانه های متعلق به روپرت مورداک، از زاویه انتقادی و تعجب به انتشار عکس های صدام نگریسته بودند. برخی از اصحاب نظر بیانات اخیر «گالووی» عضو پارلمان انگلستان در مصاحبه با «چارلی رُز» را که از تلویزیونی عمومی آمریکا (پی بی اس) پخش شد و گفته بود که حکومت صدام ساخت مشترک آمریکا و انگلستان بود نقل کرده و اظهار کرده بودند که تردید دارند انتشار این عکس ها، صرفا کار سردبیران دو روزنامه باشد. در روزنامه های عربی، عکس صدام در حال شستن لباس چاپ شده بود، نه عکس او با شورت نامناسب.
برخی از مردم کوچه و بازار در پرسش و پاسخ روزنامه ها (اصطلاحا نظرسنجی) گفته بودند که چاپ کردن چنین عکس هایی جز چوب زدن به مرده چیز دیگری نمی تواند باشد که هرکس آن را نمی پسندد. وقتی کسی اسیر باشد، حتی می توان اورا لخت مادرزاد کرد و عکس گرفت، ولی اخلاقیات چنین عملی را تایید نمی کند و در افکار عمومی واکنش منفی به وجود می آورد.
صدام در آخرین روز دسامبر 2006 با طناب دار اعدام شد.
تصاویر صدام درآن حالت در زندان آمریکا در صفحات اول نشریات وقت