روزی که نخستین سیک نخست وزیر هند شد

وی که 26 سپتامبر 1932 در پنجاب (پاکستان امروز) به دنیا آمده است نخستین سیکِ هندی است که نخست وزیر این کشور شده بود. برخلاف پیش بینی محافل غرب، وی پس از نشستن بر کرسی نخست وزیری تاکید کرد که دولت او کنترل صنایع معیّن را از دست نخواهد داد، بانک ها همچنان زیر نظر مستقیم دولت خواهند بود (غیر دولتی نخواهند شد) و کمپانی های دولتی به جای غیر دولتی شدن به صورت رقابتی اداره خواهند شد و جز برای توسعه، به آنها کمک دولتی نخواهد شد (اگر زیان بدهند تعطیل خواهند شد) و دولت او از پیروان یک فرقه مذهبی برضد فرقه دیگر حمایت نخواهد کرد و به این ترتیب از پدید آمدن برخوردهای مذهبی شدیدا جلوگیری خواهد شد. [12 درصد از جمعیت هند مسلمان و دو در صد سیک هستند.].
من موهان سینگ که از دانشگاه آکسفورد انگلستان در رشته اقتصاد فارغ التحصیل شده است عمدتا تجربه امور مالی ازجمله نظارت بر بانک و وزارت دارایی داشته است. وی در پایان دوره 5 ساله نخست وزیری بار دیگر به این سمت انتخاب شده که از 22 می 2009 تا ماه می سال 2014 ادامه داشت و جای خودرا به «نارندرا مودی» متولّد 1950 که یک ناسیونالیست هندو است داد.
برخی از اصحاب نظر در می 2004 گفته بودند: «من موهان سینگ» که با کمک 62 نماینده کمونیست برسر کار آمده نخواهد توانست مطابق عقایدش رفتار کند و در راه اقتصاد کاپیتالیستی که طبق تجربه، فقیرها را فقیرتر و آماده طغیان می کند گام بردارد. همین فقیرها دولت قبلی هند را با آراء خود ساقط کرده بودند.
قبل از انتخاب من موهان سینگ، سخن از نخست وزیر شدن بانو سونیا گاندی عروس ایتالیایی تبار بانو گاندی می رفت. نپذیرفته شدن سمت نخست وزیری هند از سوی بانو «سونیا گاندی» به این صورت تعبیر شده بود که او خواسته بود به این وسیله احزاب رقیب را خلع سلاح کند که به دنیا آمدن اورا در ایتالیا دستاویز قرار داده و جنجال به پا کرده بودند. وی گفته بود که می کوشد همچنان رئیس حزب حاکم (کنگره) باقی بماند. موضوع دیگر این بوده که روز تعیین نخست وزیر تازه را درست سالروز ترور شوهرش، راجیو گاندی، تعیین کرده بودند که سونیا گمان می کرد خوش یمن نباشد. راجیو 21 ماه می 1991 در یک انفجار انتحاری کشته شده بود.