آغاز انقلاب فرهنگی مائو تسه دونگ در چین

هدف مائو از این انقلاب فرهنگی که تا فوت او (9 سپتامبر 1976) ادامه داشت، نهادینه شدن تفکّر سوسیالیستی و خصلت برابر و برادروار زندگی کردن در چینیان و با تمام وجود، دوری جستن و تنفّر داشتن از فساد و مالدوستی بود.
تصمیم به انقلاب فرهنگی، 17 سال پس از به حکومت رسیدن کمونیست ها در چین اتخاذ شد زیرا که مائو احساس کرد تفکّر و تمایل بورژوازی و تمایل برتری یافتن هنوز کاملا و باطنا از جامعه چین رَخت برنبسته و چنین تمایل و تفکّری به فساد و رقابت در جمع مال از هر طریق و شکست سوسیالیسم خواهد انجامید.
وضعیت امروزچین (دهه دوم قرن 21) نشان می دهد که نه تنها انقلاب فرهنگی به نتیجه نرسید، بلکه قضیه برعکس شده است و علت آن، درگذشت مائو در 82 سالگی از حمله قلبی بود و در پی آن، نفوذ آمریکا بویژه با سرمایه گذاری صنعتی برای کاپیتالیست کردن چین بود که به نتیجه رسیده است، گرچه سران چین هنوز عنوان کمونیست بودنِ را روی کاغذ حفظ کرده اند و حکومت کشوری که صدها میلیاردر و هزاران میلیونر با رستوران های اختصاصی و ... دارد در دست حزب کمونیست است ـ حزبی که ایدئولوژی آن برابری انسان ها و ضد استثمار است و جامعه زیر حکومت آن باید چنین باشد.