غارت کربلا در اپریل 1802

وهّابیون با وارد آوردن تخریب به شهر، دست به غارت اماکن مقدسه شیعیان زدند.
ویکی پدیا نوشته است که اموال غارت شده از کربلا و عمدتا هدایای شیعیان به مرقد حسین ابن علی (ع) امام سوم شیعیان معادل 4 هزار بار شتر بود.
چگونگی تعرض به کربلا از نوشتهِ دو شاهد عینی و یکی از آندو Jean-Baptiste Rousseau شرق شناس فرانسوی نقل شده است.
در آن زمان فتحعلی شاه قاجار بر ایران سلطنت داشت. وی که از قصد این حمله اطلاع یافته بود از سلطان عثمانی خواسته بود که موافقت کند برای جلوگیری از حمله، نیرو به کربلا و نجف بفرستد که سلطان موافقت نکرده بود و ظاهرا نگرانی او این بود که نیروی ایرانی در کربلا و نجف ماندگار شود. برخی نوشته اند که سلطان عثمانی در صدد برکناری «بیوک سلمان پاشا» بود و تعرّض وهابیون به او فرصت این کار را می داد.
تعرّض وهابیون به اماکن مقدسه شیعه در کربلا در پنجمین سال سلطنت فتحعلی شاه و دو سال پیش از آغاز نخستین جنگ ایران و روسیه (جنگ 1804 ـ 1813) روی داد. برخی از شرق شناسان روس با انطباق تقویم هجری قمری (سال 1216) با تاریخ میلادی قدیم و متداول در روسیه وقت نوشته اند که تعرض وهّابیون در مارس 1801 صورت گرفته بود.
کربلا ـ شهر مقدس شیعیان، واقع در صد کیلومتری جنوب غربی بغداد شهری حدودا 700 هزار نفریِ تماما شیعه نشین است.