برکناری ژنرال مک آرتور در جریان جنگ کره

ترومن همان روز در یک مصاحبه مطبوعاتی عمومی تلاش کرد تا عمل خودرا توجیه کند زیرا که مک آرتور (معروف به: فاتح ژاپن) محبوب آمریکاییان بوده است. ترومن در مقدمه این مصاحبه خطاب به آمریکاییان گفته بود: طبق قانون اساسی، رئیس جمهوری فرمانده کل نیروهای مسلح است ولی مک آرتور نسبت به دستورهای من بی اعتناء بوده است. من پیشنهاد اورا که با رژیم پکن وارد جنگ شویم و این کشوررا بمباران هوایی کنیم رد کرده بودم، ولی وی این پیشنهاد و پاسخ مرا علنی ساخته و در این زمینه اعلامیه ای دردِ سرساز صادر کرده است. باوجود این، از مک آرتور هنگام بازگشت به آمریکا، استقبال میلیونی به عمل آمد که بی سابقه بود.
مک آرتور صاحب این فرضیه نظامی مهم است که به نظر می رسد هنگام تصمیم گیری های شش دهه گذشته مورد اعتناء قرار نگرفته است: "آمریکا نباید در درگیری های نظامی در آسیا (منظور؛ کشورهای معروف به زردپوست)، از نیروی زمینی خود استفاده کند زیرا که پیروزی نخواهد داشت برای این که کشورهای آسیایی نیروی انسانی فراوان دارند، از تلفات سنگین نمی هراسند، ارتش هایشان بر پایه نظام وظیفه اجباری استوار است و سرباز وظیفه نگرانی زن و فرزند و قسط خانه و خودرو ندارد، دستمزد دریافت نمی کند و چون بسیار جوان است و «زندگی و امید» در جلو او قراردارد جز به وطن و آینده آن اندیشه ندارد و لذا جانانه، با تمامی وجود و تا آخرین قطره خون می جنگد. در کشورهای فاقد قانون نظام وظیفه اجباری ـ ازجمله آمریکا، افراد که به خاطر داشتن کار و درآمد به استخدام ارتش درمی آیند پس از اطلاع از تلفات جنگ، داوطلب استخدام در ارتش نمی شوند و کشور دچار کمبود «نفرات» می شود و در این شرایط مجبور است از خارجیان و سالخوردگان (نظامیان سابق ـ ذخیزه) استفاده کند که اطمینان بخش نیستند. ما باید در آسیا تنها به حملات هوایی و دریایی (از راه دور) دست بزنیم و یا اینکه دیپلماسی دسته بندی و «چوب و هویج» و بازی هایی از این دست در پیش گیریم.". [در ادبیات آمریکایی، آسیا یعنی مناطق زردپوست نشین و امروزه تا شبه قاره هند].
جنگ ویتنام درستی فرضیه مک آرتور را ثابت کرده است. مک آرتور بود که زیر نظر او برای ژاپن قانون اساسی نوشته شد که از اواخر دهه 1940 اجرا می شود.