تفسیرنگاران این رویداد را از دیدگاههای متفاوت مورد بحث قرارداده اند. گروهی آن را به حساب بحران اقتصادی و گسترش بیکاری گذارده اند. گروه دیگر رفتار «کمتر دوستانه» ماموران تماس و کنترل افرادی را که با استفاده از قانون آزادی مشروط زندانیان( Parole) آزاد شده اند در وقوع این رویداد دخیل دانسته اند. چند مفسر این رویداد را زنگ خطر دیگری خوانده اند که لزوم محدود شدن حمل اسلحه در آمریکا را یادآور شده است و سایرین خواسته اند که به تلاش سناتور جیم وب Jim Web (وزیر نیروی دریایی اسبق) برای پایان داده شدن به فرهنگ زندان در جامعه آمریکا کمک شود که از هر صدهزار آمریکایی 756 نفرشان در زندان هستند.
Lovelle Mixon لاول میکسون 26 ساله از ساکنان شهر عمدتا سیاهپوست نشین اوکلند کالیفرنیا (واقع در منطقه خلیج سانفرانسیسکو و چسبیده به برکلی ـ شهر روشنفکران آمریکا) بود. وی در 18 سالگی درجریان یک سرقت مسلحانه دستگیر و شش سال از عمر خودرا در زندان گذرانید. لاوال در زندان بود که با همکلاسی سابق خود قرارداد نکاح امضا کرد و مشمول قانون آزادی مشروط قرارگرفت و آزاد شد. افرادی که طبق این قانون آزاد می شوند باید تا مدتی تحت کنترل ماموران ویژه این کار قرارداشته باشند، بدون اطلاع این ماموران به مسافرت نروند و طبق یک جدول زمانی با این ماموران ملاقات داشته باشند. لاول از ماموری که کنترل اورا در دست داشت دلخور بود و به فامیل و دوستانش گفته بود که مایل به ملاقات این فرد نیست زیرا که شخصیت اورا رعایت نمی کند و صمیمی و مودب نیست. لاول مدتي نيز روز ملاقات با این مامور (Parole Officer) را فراموش کرده بود و از آن پس نگران بود که اورا بگیرند و به زندان ببرند و آزادي مشروط ابطال شود و بنابراین با مشاهده هر پلیس برنگرانی او افزوده و دچار دلهره می شد.
تلاش لاوال برای یافتن کار نیز به جایی نرسیده بود و درخانه مادر بزرگش زندگی می کرد و میهمان او بود. کارفرمایان از استخدام لاول ترس داشتند زیرا که او در سرقت مسلحانه شرکت کرده بود. این مسائل و مشکلات دیگر لاول را کلافه کرده بود بگونه ای که باردیگر متوجه اسلحه شده و با خود و در اتومبیلش حمل می کرد.
22 مارس 2009 دو مامور پلیس پشت یک چراغ قرمز به لاول که با اتومبیل خود از خیابان می گذشت ایست دادند. در آمریکا، وقتی که پلیس به یک اتومبیلران ایست بدهد گواهینامه رانندگی، کارت ثبت اتومبیل و کارت بیمه خودرو را مطالبه می کند و سپس نام فرد را در کامپیوتر خود می زند تا ببیند که به دلایلی دیگر تحت تعقیب نباشد و اگر دچار سوء ظن شود (در برخی از ایالت ها) می تواند اتومبیل را مورد بازرسی قراردهد.
دو مامور پليس در خارج از ساختماني که در آن ميان لاول و پليس تيراندازي در جريان بود
لاول با مشاهده اشاره پلیس به توقف برای بازرسی پروانه هایی که به آنها اشاره رفت، بازگشت به زندان را در ذهن مجسم کرد و بی اعتنا به دستور ایست به راه خود ادامه داد که دو مامور اورا دنبال کردند و لاول به سوی هر دو شلیک کرد و آنان را کشت. سپس از اتومبیل پیاده شد و پیاده به فرار ادامه داد.
پلیس اوکلند از پلیس شهرهای مجاور کمک خواست و با بسیج همه ماموران منطقه به جستجوی لاول پرداخت و به خانه بستگان و آشنایان او سرزد. پلیس لاول را در خانه خواهرش یافت و میان طرفین تیراندازی شدیدی روی داد که ضمن آن دو پلیس دیگر و لاول کشته شدند.
بستگان لاول و ازجمله مادر بزرگ او به روزنامه نگاران گفتند که لاول پس از فراموش کردن تاریخ ملاقات با مامور کنترل «پرولی Parolee» ها گفته بود که نمی خواهد دوباره به زندان برود و عمر خودرا پشت میله ها ازدست بدهد. آنان اضافه کرده بودند که بیکار بودن نیز لاول را افسرده کرده بود و مشاهده تیتر روزنامه ها و دیدن این وضعیت که مدیران «بانکهای ورشکست به تقصیر» چگونه میلیارد ـ میلیارد پول دولت را می گیرند و برای خود دهها میلیون پاداش می نویسند عصبی تر می شد و می گفت که یک تبعه ساده و مخصوصا اگر از اقلیت باشد به خاطر یک خطای کوچک باید سالها ـ بلکه دهها سال پشت میله ها باشد و بعدا هم در نگرانی از پیشینه نامطلوب، و گروهی کوچک میلیاردها دلار حیف و میل کنند و تازه پاداش هم بگیرند.
این رویداد همچنین باردیگر این موضوع را به میان آورد که چرا اکثریت پلیس یک شهر سیاهپوست نشین باید از سفیدپوستان باشند. سیاهپوستان در طول جنگ جهانی دوم جهت کار کردن در موسسات تامین تدارکات جنگ با ژاپن به اوکلند نقل مکان کردند و ماندگار شدند. خیابان تلگراف که ریشه جنبش های روشنفکرانه و تظاهرات ضد جنگ ویتنام از آنجا است از برکلیBerkley آغاز و تا اواسط اوکلند ادامه دارد. درصد کتابفروشی های این خیابان بیش از هرخیابان دیگر در جهان است. اوکلند همچنین روزگاری یکی از کانونهای جنبش سیاهپوستی «پلنگان سیاه» بود.
