وي چاپخانه دار بود كه روزنامه نگار شد و چند روزنامه راديكال و مبارز را سردبيري كرد.
گريفيت پس از يك رشته مطالعات عميق در تاريخ و فرهنگ و مَنِش ايرلندي ها كه خود از ميان آنان برخاسته بود عزم خويش را براي كسب استقلال وطن اش از انگلستان جزم كرد و ضمن تشكيل يك حزب، احزاب ، جنبش ها و افراد ديگر را كه داراي چنين خواستي بودند گرد هم جمع كرد و بناي مبارزه گذارد.
وي در آغاز كار مخالف انقلاب مسلحانه و جنگ و ستيز با انگلستان بود و باور داشت كه از راه انتخابات و طرُق دمكراتيك مي شود به هدف رسيد ولي بعدا تغيير عقيده داد و با جنگ و اقدام مسلحانه موافقت كرد و دست به اسلحه بُرد.
گریفیت در جنگ دو ساله اي در سال 1919بر ضد انگلستان آغاز شد فعالانه شركت جست و بر اثر همين فشار بود كه پارلمان انگلستان در 31 مارس 1920 با حكومت داخلي ايرلندي ها (هم رول) موافقت كرد كه نخستين گام استقلال كامل ايرلند بشمار مي رود. گريفيت با مخالف ادامه الحاق آلستر( ايرلند شمالي) به انگلستان بود و آن را مسئله اي برای دو ملّت مي دانست ـ مسئله ای که عمدتا و هميشه گريبانگير ايرلندي ها خواهد بود.
دهها سال پس از درگذشت گريفيت كه در 1922 صورت گرفت اين مسئله (مسئله آلستِر ـ ایرلند شمالی) هنوز حل نشده است.
