رفع تنش میان دولت های آمریکای لاتین در قالب گروه ریو

فيدل کاسترو قبلا در مقاله اش تاکيد کرده بود که نبايد طبل جنگ ديگري در آن منطقه به صدا درآيد.     سران «گروه ريو» مرکب از 32 کشور به دعوت رئيس جمهوري دومينيكن هفتم مارس 2008 در شهر سانتو دومينگو تشكيل جلسه دادند، و جزئيات اين جلسهِ سران مستقيما [به صورت زنده] از تلويزيون پخش شد.      Alvaro Uribe رئيس جمهوري وقت كلمبيا از Rafael Correa رئيس جمهوري وقت اکوادور پوزش طلبيد، سه رئيس جمهوري درگير در اين ماجرا (كلمبيا، ونزوئلا و اكوادور) دست يكديگر را به نشانه آشتي فشردند و اعلاميه مشترك مبني بر حل مسئله از راه تماس مستقيم و مذاكره را امضاء كردند.     «الوارو اريبه» رئيس جمهوري وقت كلمبيا از دوستان دولت واشنگتن در آمريكا لاتين بشمار مي رفت.     فيدل كاسترو در آستانه اين نشست در مقاله خود در «گرانما» تجاوز نظامي كلمبيا به اكوادور را «فتنه واشنگتن» خوانده و نوشته بود که واشنگتن مي خواهد با تفرقه افكني بارديگر بر آمريكاي لاتين مسلط شود و ....     نشست سانتو دومينگو [آنگونه که از تلويزيون پخش شد] عاطفي و برادرانه به نظر مي آمد. سران كشورهاي لاتين قاره آمريكا كه داراي زبان و فرهنگ مشترك هستند سر بر شانه هم گذارده بودند و اين صحنه از تلويزيون براي صدها ميليون مردم منطقه پخش مي شد. درميان اين سران دو بانو (سران شيلي و آرژانتين) ديده مي شدند.     بحران، يكم مارس 2008 با ورود كماندوهاي كلمبيايي به قلمرو اكوادور و حمله به يك مخفيگاه چريكهاي چپگرا آغاز شده بود كه ضمن آن 25 چريك و ازجمله يك فرمانده آنان كشته شدند. متعاقب اين رويداد، اكوادور و ونزوئلا و سپس نيكاراگوئه روابط خود را با كلمبيا قطع كردند، ونزوئلا و اكوادورا مرزهاي خود با كلمبيا را بستند و نيروي تقويتي اعزام داشتند. بمب افكنهاي سوخوي 30 ونزوئلا به حمايت از 9 گردان اعزامي اين كشور برفراز مرزهاي مشترک ونزوئلا - کلمبيا به پرواز درآمدند و .... رسانه هاي ونزوئلا تجاوز كلمبيا به خاك اكوادور را نقشه و طرح واشنگتن خوانده بودند. سران وقت اكوادور و ونزوئلا هر دو سوسياليست بودند. Uribe رئيس جمهوري وقت کلمبيا و Correa رئيس جمهوري وقت اکوادور به اين صورت آشتي کردند