تعرض ژاپنی ها به منطقه پکن، عملا از هفتم جولای آغاز شده بود که داستانی برنامه ریزی شده بود که با گم شدن یک نظامی ژاپنی آغاز شد ـ معروف به ماجرای پُلِ 11 دهنهِ سنگ ساز قدیمی مارکو پولو (Lugou Bridge). ژاپن از زمان قرارداد 1901 و سرکوب شدنِ قیام گرانِ چینی برضد قدرت های مداخله گرِ وقت معروف به بپاخیزی مشتزنان، در پکن یک واحد نظامی داشت که از تابستان 1937 به تقویت آن دست زده بود.
امپراتوری ژاپن در تعرّض سال های 1931 و 1932، منطقه منچوری (شمال شرقی) چین را اشغال نظامی کرده و نامش را Manchukuo گذارده بود. [سپاهیان دولت مسکو در 1945 ژاپنی ها را از مناطق شمالی منچوری بیرون کردند. منچوری شمالی اینک ضمیمه فدراسیون روسیه و منچوری جنوبی مرکب از 3 ایالت از آن چین است].
امپراتوری ژاپن پس از تصرف پکن و منطقه مجاور آن ـ Tianjin تعرض خودرا به مناطق دیگر چین ادامه داد و در دسامبر 1937 شهر نانکینگ پایتخت وقت چین (پایتخت از قرن ها پیش) را تصرف کرد و نظامیان ژاپنی در طول شش هفته صدها هزار تن از ساکنان این شهر را کشتند که سوژه چند کتاب و نیز فیلم سینمایی شده است. جنگ ژاپن با چین در قرن بیستم ـ از سال 1931 تا سال 1945 در دو مرحله و 22 درگیری ادامه داشت.
همچنین بخوانید:
شکست صلیبیون آلمانی از سلجوقیان در سال 1071روزی که غارت ده روزه شهر رُم آغاز شد
انحلال مجلس به درخواشت علی امینی
محاصره شهر برلین توسط ارتش شوروی
