بیشتر تالیفات و رساله های توکویل درباره دمکراسی است. یکی از فرضیه های او در این زمینه در این معادله که خودش آن را نوشته خلاصه شده است: تصمیمگیری در امور عمومی و اقدام با نظر و رای مردم (انتخابات) + رعایت دقیق حقوق انسان و پاسداری از آن + حذف هرگونه تبعیض در جامعه + رعایت آزادی ها و احترام به آنها = دمکراسی
توکویل از هواداران تشکیل انجمن های داوطلبانه در هر زمینه و حرفه بود و می گفت: مردمی که در یک موضوع و امر منافع و خواست مشترک دارند می توانند به صورت یک بدنه و به مثابه یک خانواده به حل مشکل کمک کنند و دولت ناچار می شود در این زمینه یاری دهد. درد و مشکل هر فرد جامعه را به فغان و ناله در می آورد [و به قول سعدی چه عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار] و بر دولت است که سریعا رسیدگی و مسئله را حل کند تا عصیان صورت نگیردف به نظر توکویل؛ «جامعه مدنی» وقتی تحقق می یابد که انجمن ها به احقاق حقوق افراد کمک داوطلبانه کنند. به باور توکویل، بهترین رئیس دولت آن است که در دوران حکومتش آحاد مردم آرامش خیال داشته، ترس نداشته و ارعاب و تعرض در میان نباشد و تنها در چنین محیطی است که پیشرفت حاصل و حلاوت زندگی که هدف بشر است تامین می شود.
توکویل در زمینه نوشتن و نویسندگی و حتی سخنرانی تاکید بر رعایت ساده نوشتن و ساده گفتن داشت. وی در این زمینه گفته است: مردم دروغ را آسانتر می پذیرند تا یک حقیقت را که به صورتی پیچیده و توام با لفّاظی بیان و اعلام شده باشد.پشت جلد کتابی که عقاید توکویل درباره دمکراسی در آن منعکس است
همچنین بخوانید:
روزی که پاکستان اتمی شداعلام اتمی شدن کره شمالی در آپریل 2006
سالروز قتل آبراهام لینکلن در تماشاخانه فورد
بحران کابینه در بلژیک در سال 2010