نخستین زنی که در قرون معاصر نخست وزیر شد

وی نخستین زن است که در قرون معاصر به نخست وزیری یک کشور رسیده بود. شوهر چپگرای او «سولومون باندرانایکه» در 26 سپتامبر 1959 ترور شده بود و بانو سیریماوا وظایف او را برعهده گرفته بود. در انتخابات جولای 1960، حزب آزادی سریلانکا که از بانو باندرانایکه حمایت می کرد نیمی از کرسی های پارلمان 150 نفری این کشور را به دست آورده بود. وی با این که در یک خانواده اعیان به دنیا آمده و پرورش یافته بود پس از انتخاب شدن به عنوان ریاست دولت، قول داد که سیاست های شوهرش را دنبال کند که این سیاست ها عمدتا سوسیالیستی و حتی در پاره ای از امور، سوسیالیستی افراطی (تروتسکیستی) بودند. با وجود برخی مخالفت ها، عمر حکومت بانو سیریماوا تا سال 1965 ادامه یافت. وی بار دیگر در سال 1970 رئیس دولت شد که این بار پس از دو سال، او را به اتهام سوء مدیریت و تجاوز از اختیارات قانونی به محاکمه کشانیدند که کنار رفت و در سال 2000 در هشتاد و چهارسالگی درگذشت ولی شش سال پیش از این که وفات یابد سریلانکایی ها در سال 1994 دختر او چاندریکا را به ریاست جمهوری این کشور انتخاب کرده بودند.