این نبرد پس از آزاد شدن استالینگراد و خارکوف صورت گرفت. ژوکوف Zhukov ـ مارشال شوروی، در منطقه نبرد هشت خط دفاعی مدوّر پشت سرهم به وجود آورده بود و با استفاده از سیصد هزار غیر نظامیِ محلی که آلمانی ها تصور می کردند به زراعت مشغول اند صحنه را مین گذاری کرده بود.
ژوکف در خطوط هشت گانه، سه هزار و ششصد تانک و یک میلیون و سیصد هزار نظامی و 20 هزار توپ مستقر ساخته بود و از سوم جولای چند تاکتیک جالب بکار گرفته بود تا نیروهای آلمان تشویق به تعرّض شوند. ارتش نهم آلمان چهارم و ارتش چهارم زرهی این کشور پنجم جولای دست به تعرضات محدود زده و خودرا آشگار ساخته بودند. تعرض همه جانبه المانی ها با 940 هزار نظامی و 2 هزار و هفتصد تانک از سحرگاه 12 جولای آغاز شد که با حمله متقابل ارتش های شوروی رو به رو گردید.
آلمانی ها با تانکهای سنگین «پورشه» و «پلنگ» که به تازگی آنها را دریافت داشته بودند حمله نهایی را آغاز کرده بودند که تانک های سبک شوروی به میان آنها رفتند و سربازان این کشور با فداکاری و ازجان گذشتگی بسیار با شعله افکن به سوزاندن تانک های آلمان پرداختند و سپس توپ های شوروی مانع عقب نشینی تاکتیکی آلمانی ها شدند. آتش مداوم بیست هزار توپ شوروی که به ابتکار ژوکف Zhukov مستقر شده بودند امکان نداد که فرمانده ارتش های آلمان که خود را در دام دیده بود به موقع و سرعت بتواند نیروهایش را از مخمصه نجات دهد و به موضع تازه عقب بکشاند. عقب نشینی آلمانی ها تنها پس از ازدست دادن پانصد هزار نظامی (کشته، مجروح و اسیر) و بیش از نیمی از تانک ها میسّر شد و این تلفات سنگین مانع از آن شد که نیروهای آلمانی پس از عقب نشینی از صحه، امکان حمله متقابل به دست آورند. کارشناسان و مورخان نظامی نوشته اند که نبرد کورسک را توپ های شوروی بردند.
چند عکس ازصحنه نبرد «کورسک»
غیرنظامیان شوروی که وظیفه مین گذاری داشتند
توپهای شوروی که نبرد کورسک را بردند
همچنین بخوانید:
پایان سلطنت در مصرسالروز ورود هواپیمای جت به خطوط مسافری
بهای ارز و طلا در جمهوری اسلامی ایران در مرداد 1358
وقوع زلزله در کُنسِپسیون، شهری بزرگ در شیلی
