مورخان نوشته اند پس از آنکه ارزش محصول توتون (تنباکو) صادراتی ویرجینیا در سال 1618 (11 سال پس از استقرار انگلیسی ها) به پنجاه هزار لیره طلا رسید، کینگ جیمز پادشاه وقت انگلستان که نام او بر نخستین آبادی ساخت مهاجران گذارده شده بود و هنوز «جیمزتاون» خوانده می شود به فکر ضمیمه کردن آن منطقه به خاک انگلستان، به عنوان یک ایالت دوردست آن کشور افتاد ولی بهانه در دست نداشت. درگیری خونین بومیان (اصطلاحا سرخپوست ها) که از اراضی نیاکان در برابر تعرض مهاجران دفاع می کردند با این مهاجرین در سال 1623 این بهانه را به کینگ جیمز داد و به پارلمان انگلستان اطلاع داد که قتل سه هزار انگلیسی در طول 15 سال به دست سرخپوستان غیرقابل تحمل است و بنابراین ویرجینیارا یک ایالت آن کشور اعلام می کند. [همه ایالات متحده امروز در آن زمان ویرجینیا خوانده می شد]. مهاجرنشین امریکا و بعدا مرکب از 13 منطقه از آن تاریخ تا سال 1776 که اعلام استقلال کرد متعلق به انگلستان و پایتخت آن شهر ویلیامزبرگ بود. مهاجران تصمیم به جدایی از انگلستان نداشتند و دلیل این جدایی عمدتا این بود که لندنی ها حاضر نبودند آنان را که از محل صدور توتون و پنبه و ... ثروتمند شده بودند در حکومت با خود شریک کنند و با حضور نمایندگان آنان مالیات وضع کنند و عوارض و مالیاتی بیش از اتباع مقیم کشور تحمیل نکنند. دو قرن و چند دهه پس از اعلام استقلال، هنوز رسانه های آمریکا اخبار مربوط به خاندان سلطنتی انگلستان را وسیعا منتشر می کنند. بیشتر روسای جمهوری آمریکا تبار انگلیسی داشته اند.باقیمانده ساختمان کلیسایی که مهاجران انگلیسی 32 سال پس از استقرار در آمریکای شمالی، بسال 1639 در جیمزتاون برای خود ساختند. مهاجران انگلیسی که در آغاز، همگی مَرد بودند 14 می 1607 با ساختن قلعه ای برای محافظت خود در کنار جیمز ریور، سکونت در آمریکای شمالی را آغاز کردند. آنان در زمستان 1606 انگلستان را با سه کشتی به مقصد آمریکا ترک کرده بودند
همچنین بخوانید:
بکارگیری لامبورگینی به عنوان خودروِ گشتِ پلیسِ دوبی!زادروز فرانسوا موریاک نویسنده شهیر فرانسه
روزی که به سوی رونالد ریگن تیراندازی شد
یک تریلیون دلار هزینه عملیات نظامی آمریکا در عراق و افغانستان
