هرگونه فعالیت نفتی در آن کشور غیر دولتی و در دست کمپانی های بزرگ است و بهای فروش در جایگاهها برحسب قواعد بازار آزاد (قاعدهِ عرضه و تقاضا) در نوسان است و یکسان نیست. در ژوئن 2007 با اینکه بهای نفت خام در بازار به هر بشکه 63 دلار کاهش یافته بود، در آمریکا به بهانه کمبود پالایشگاه، بهای بنزین در حال افزایش بود و ظرف سه سال (از اواخر 2003 تا ژوئن 2007 ) تقریبا سه برابر شده بود. تعجب آمریکاییان که در کاریکاتور زیر منعکس شده است در این بود که چرا در سه دهه گذشته (از اواسط دهه 1970) در آن کشور که عده نفوس و شمار اتومبیل 21 درصد افزایش یافته پالایشگاه های تازه ساخته نشده و در آن فاصله تعدادی از پالایشگاههای موجود نیز به بهانه تعمیر، بسته شده بودند و همین کمبود (احتمالا مصنوعیِ) بنزین باعث افزایش بهای آن شده بود. مصرف کنندگان آمریکایی این وضعیت را به حساب آزمندی کمپانی ها و عدم مداخله جدّی دولت در کنترل بهای سوخت می دانند. کنترل بهای سوخت در آمریکا همچنان در دست کمپانی های نفتی این فدراسیون است که از نفوذ زیاد برخوردار هستند.
در آن سال، در عوض، «جو بایدن» سناتور وقت و از نامزدهای وقت حزب دمکرات برای انتخابات ریاست جمهوری این کشور، در مناظره تلویزیونی هفته اول ژوئن 2007 این نامزدها، کمبود پالایشگاه در ایران و واردات بنزین از خارج را یک ضعف دولت ایران اعلام داشت و .... بایدن بعدا معاون ریاست جمهوری آمریکا شد و اینک رئیس جمهوری آمریکا.
همچنانکه بهای بنزین بالا می رود کمپانی های نفتی چاقتر می شوند!
