شکست اعراب از مازندرانی ها

ابن مهلب دو سال بعد دو واحد کوهستانی بر نیروی خود اضافه کرد و از سه نطقه به مازندران حمله بُرد که بازهم شکست خورد و با دادن تلفات سنگین عقب نشینی کرد و با این دو تجربه در صدد جمع آوری نیرو برای حمله نظامی دیگری بود که در جریان یک توطئه داخلی به قتل رسید.
مازندرانی ها و گیلانی ها بعدا، خود داوطلبانه مسلمانِ شیعه مذهب شدند و فشار نظامی اعراب در کار نبود. قبلا گروهی از مازندرانی های نگران سلطه عرب که در دوران ساسانیان افسران ارتش ایران را تأمین می کردند و به اسپهبدان معروف بودند دست به مهاجرت از ایران زده بودند.
خاندان اسپهبدان و گروهی دیگر از ایرانیان پس از انقراض ساسانیان برای این که به دست عرب نیافتند عزم مهاجرت به هند کرده بودند. این ایرانیان در سال 716 میلادی به گجرات هند رسیدند و شهر سنجان (سنگان) را در این منطقه ایجاد کردند. [برای اطلاع از جزئیات، به کتاب قصه سنجان، چاپ بمبئی مراجعه شود]. این ایرانیان مهاجر، در هند به «پارسیان» معروف شده اند که پس از گذشت 13 قرن همچنان به ایران و فرهنگ ایرانی وفادار مانده اند. پارسیان هند در قرن گذشته به صنعتی و تکنولوژیک شدن و کسب استقلال هند کمک موثر کردند و شوهر بانو ایندیرا یک پارسی به نام پیروز گاندی بود که پسرش راجیو نخست وزیر هند شد و بیوه او سونیا هم اکنون یک مقام حزبی دارد.