پیشنهاد اتحاد لیو بانگ امپراتور چین به ایران

«گائو زو» در نامه خود که به اردوان سوم ـ چهارمین شاه ایران از دودمان اشکانی تسلیم شد پیش بینی کرده بود که اگر هم دولت آنتیوکوس سوم در انتاکیه (از جانشینان اسکندر) از میان برود جایش را دولت دیگری از غرب (رومیان) خواهند گرفت و شرق را آسوده نخواهند گذارد [مگر این که در برابر خطر مشترک متحد شود.].
اردوان که سخت درگیر جنگ با آنتوکوس سوم بود به واقعیتی که گائو زو در نامه اش نوشته بود توجه نکرد و مناسبات ایران و چین در همان سطح سابق باقی ماند.
در آن زمان آنتیوکوس سوم که مردی جاه طلب بود دست به جهانگشایی و توسعه قلمرو زده بود به گونه ای که دو دولت محلی واقع در آناتولی از رومیان استمداد کرده بودند که خود در صدد تصرف یونان و مقدونیه [و همسایه شدن بی واسطه با ایران] برآمده بودند و این استمداد بهانه خوبی به دست رومیان تازه به قدرت رسیده داد که متوجه شرق شوند.
گائو زو موسس دودمان «هان» در چین که بر جای دودمان شین (چین) نشسته بود از سال 202 تا سال 195 پیش از میلاد امپراتور چین بود و یکم جون این سال (2 هزار و 201 سال پیش) درگذشت. «تاریخ» او را مردی با تدبیر و دوراندیش مورد قضاوت قرارداده است. اگر اردوان سوم به نامه گائو زو توجه کرده بود شاید درگیری 800 ساله ایران و روم صورت نمی گرفت.