نظر دکتر علی شایگان در مورد محدود شدن آزادی ها

وضعیت یک جامعه را از شکل مطالب و محتوای روزنامه هایش می شود حدس زد.
شایگان ضمن گلایه از روزنامه های بزرگ وقت تهران که اخبار جبهه ملی را کمرنگ منعکس می کردند خواست که با وضع قانون و راههای دیگر، دولت از مداخله در امور مطبوعات منع شود تا پایه های آزادی بیان در ایران استوار گردد.

-- - - - -
دکتر شایگان که در دهم اسفند 1281 (یکم مارس 1903) در شیراز به دنیا آمده بود و در فرانسه دکترای حقوق گرفته و علوم سیاسی نیز تحصیل کرده بود 23 اردیبهشت 1360 (دهم می 1981) در یک بیمارستان در استیت نیوجرسی و نه چندان دور از نیویورک درگذشت و جنازه اش جهت دفن به تهران منتقل شد. وی از سال 1358 دو بار جهت درمان بیماری (گویا ناشی ازخونریزی مغزی)، از تهران به آمریکا رفته بود که بار دوم درگذشت.
دکتر شایگان ـ یارِ وفادار مصدق، از بنیادگذاران جبهه ملّی ایران بود و تمایل به چپگرایی نیز داشت. دکتر شایگان استاد دانشگاه بود و او بود که دفاعیه از حق ایران به ملّی کردن نفت خود را تنظیم کرده که در دادگاه بین الملل و نیز شورای امنیت سازمان ملل مطرح شد. دکتر شایگان طرّاح ایجاد یک دادگاه بین المللی برای محاکمه مُفسدان مالی فراری از وطن خود و خائنان به میهن (هر کشور) بود و این نظریه خود را در سازمان ملل مطرح و در قبول و اجرای آن پافشاری کرده بود. به باور او، وجود چنین ضابطه و یک دادگاه ویژه بین المللی، فساد دولتی در هر کشور را به حداقل خواهد رساند.
دکتر شایگان ـ از مقامات دولت مصدق، 29 اَمُرداد 1332 و یک روز پس از براندازیِ انگلیسی ـ آمریکایی دولت مصدق دستگیر شد و در دادگاه نظامی به زندان محکوم شد و نزدیک به دو سال در زندان بود و پس از آزادشدن چون آرامش نمی گذاشتند به آمریکا رفت که در اینجا هم چون شهرت چپگرایی داشت آرام نبود و گویا دولت وقت تهران به آمریکا اطلاع داده بود که او یک کمونیست است و در پرسشنامهِ گرفتن ویزای ورود به آمریکا دروغ گفته که کمونیست نیست (دادن ویزای ورود به آمریکا به کمونیست و فعّال کمونیستی ممنوع بود).
دکتر شایگان در سال 1358 (پس از برگزاری رفراندم تغییر نظام حکومتی ایران) چند بار اشاره کرده بود که قانون اساسی جمهوری اسلامی بگونه ای تنظیم شود که قوه مجریه در دست افرادی قرارگیرد که از چارچوپ دستورهای قرآن مطلقا خارج نشوند و ضعف نشان ندهند که هر گونه ضعف و نابِخردی آنان، به اسلام آسیب خواهد زد. وی گفته بود که شرایط احراز مقامات اجرایی ـ از رئیس هر اداره به بالا باید در ردیف اصول قانون اساسی قرار گیرد. وی بارها نقش نویسنده و روزنامه نگار را در حفظ سلامت جامعه (کشور) یادآور شده و تاکید کرده بود. وی گفته بود که او برای ایران، حکومت پارلمانی (انتخاب رئیس قوه مجریه توسط پارلمان) را توصیه می کند.