صدور اعلامیه انقلاب فرهنگی چین در 1966

هدف از این انقلاب، پاکسازی چین از بوروکراسیِ بد، فسادِ احتمالی اداری و همچنین تصفیه حزب کمونیست این کشور از کسانی بود که بدون وفاداری صمیمانه به این عقیده، صرفا به خاطر داشتن سهم و مقام و برخورداری از قدرت و امتیازات، زیاده خواهی و جویای نام بودن خودرا در آن جا زده بودند. هدف دیگر انقلاب فرهنگی، زدودن باقیماندهِ رسوم و علائق و تفکّر و رفتار (فرهنگ) بورژوازی از جامعه چین، محو روش های وارداتی زندگانی و افاده، تفکر برتری داشتن بر همنوع و لوکس گرایی و اسراف و زیاده طلبی و نیز پایان داده شدن به ارتکاب هرگونه جرم و تفکّر مجرمانه بود. مائو خواسته بود که این انقلاب به دست دانشجویان و کارگران داوطلب انجام شود.
انقلاب فرهنگی چین با این هدف ها، پس از آغاز از کنترل خارج شد و به سوزانیدن خشک و تَر پرداخت و به جای دو سال، ده سال طول کشید و نتیجه معکوس داشت. در پی آن، آنانکه که معرض اتهام انقلاب فرهنگی قرارگرفته بودند به قدرت بازگشتند و حتی زن مائو، بانو «ژیانگ چینگ Jiang Qing» را بازداشت و به اعدام محکوم کردند که این مجازات به حبس ابد کاهش داده شد ولی او ـ مادر دختر مائو، بانو Li Na خود را در زندان حلق آویز کرد و کشت.
دولت چین از دهه 1980 با حفظ حاکمیت حزب ـ حزب کمونیست ـ عملا راه کاپیتالیستی در پیش گرفته، کشور دارای میلیاردرهای متعدد و رستورانهای آنچنانی شده، از مساواتِ وعده داده شده در آغاز انقلاب سوسیالیستی، دیگر اثر چندانی دیده نمی شود و جرم و جنایت به جامعه این کشور باز گشته و ... بگونه ای که مجله تایم پشت جلد شماره 14 ماه می 2012 خود را به وضعیت چین امروز اختصاص و نام چین (جمهوری خلق) را جمهوری خلق جنجال، قتل، دروغ، فساد و ... نوشت (عکس زیرین). این مجله هشت صفحه از این شماره خود (از صفحه 24 تا 32) را به تشریح این وضعیت اختصاص داده بود که به قلم حنا بیچHannah Beech نوشته شده است. «تایم» نموداری از نوه های انقلابیون اولیه و سران چین انقلابی را تحت عنوان شاهزادگان سرخ چاپ کرده که کپی آن صفحه نیز در زیر آمده است. دختران و زنان جوان چینیِ وقت، یکی از دو ستون انقلاب فرهنگی


دانشجویان جوان با خواندن جزوه نکات مهم مائو، انقلاب فرهنگی چین را آغاز کرده بودند. باید رفت و دید که آیا آنان اینک به آن گفته های خود (آنچه را که گفته بودند) عمل می کنند؟، حالا چه می کنند و صاحب چه مقام و مصدر چه کاری هستند ـ «هو» زمانی رهبر چین یکی از همین جوانان گارد انقلاب فرهنگی بود


کُپی پشت جلد مجله تایم، شماره 14 ماه می 2012 که چین وقت را جمهوری قتل، دروغ و فساد نوشته بود!


نمودار مصوّر صفحه 29 شماره 14 می 2012 مجله تایم که مشاغل، ثروت و امتیازات نوه های تنی چند از انقلابیون نخستین چین که مساوات را ندا می دادند! نشان می دهد ـ تایم در این نمودار نوه های چند معاون سابق نخست وزیر، یک نخست وزیر، یک مارشال ارتش خلق! و یک وزیر داخله پیشین را به عنوان مثال درج کرده و نوشته که یکی از آنان خانه 32 میلیون دلاری در سیدنی استرالیا دارد، دیگری تحلیلگر موسسه مالی و سرمایه گذاری آمریکایی مورگن ستانلی مستقر در نیویورک، سومی مدیر یک شرکت بین المللی توسعه شبکه برق است و چهارمی بر اتومبیل Ferrari سوار می شود و پنجمی جواهرفروش است و ... و همگی هم از دانشگاههای آمریکا و انگلستان فارغ التحصیل شده اند