سالروز کشف میکروب سِل توسط «رابرت کُخ» آلمانی

وی 24 مارس (دو هفته پیش از آن) این میکروب را که در طول تاریخ بیش از یک میلیارد انسان را کوته عُمر کرده است، کشف کرده بود. پروفسور کُخ بعدا راه ایزوله کردن این میکروب را به دست آورد که در برابر داروها مقاومت می کرد و می توانست سالها درگوشه ای کمین کند و درفرصت مناسب (ضعیف شدن بدن براثر بیماری های دیگر و یا قحطی، بدغذایی و زحمت زیاد) دست به فعالیت بزند.
پروفسور «کخ» علاوه برکشف عامل بیماری سل، با مسافرت به مصر و هند، میکروب کلرا (وبا) را نیز کشف کرد و همچنین در سال 1906، آتوکسیلAtoxyl را برضد مالاریا ساخت که مشابه «کنینQuinine» است.
«کُخ» که در 27 ماه می 1910 درگذشت در سال 1905 برنده جایزه نوبل شد. او در 11 دسامبر 1843 در بادِن بادِن آلمان به دنیا امده بود.
Waksman

بیماری سل تا کشف «استرپتوماسینStreptomycin» در سال 1943 توسط دکتر شامیوئل واکسمن اوکراینی Shamuel Waksman درمان نداشت، تنها بیماران را در آسایشگاهها، تقویت جسمانی می کردند و استراحت می دادند تا مرگشان را به تاخیر اندازند. برای تکمیل درمان بیماری سل، در سال 1946 داروی پارا آمینو سالسیلیک اسید، در سال 1952 ایزونیازیدIsoniazid، درسال 1967 رفامپیسینRefampicin و در سال 1972 پیرازیامیدPyrazinamide ساخته شده است. همچنانکه بر تکامل داروهای درمان سل افزوده می شود، مقاومت باسیل دو کُخ هم سخت تر می شود، لذا افراد باید به موقع واکسن بزنند و از محیط پراکندگی این میکروب هوابُرد دوری جویند تا درامان بمانند.