زادروز ماکیاولی، اندیشمندی که سیاست را از اخلاق جدا دانست

وی که نخست از هواداران مردمسالاری و محدود بودن قدرت رئیس کشور بود و به همین سبب هم به دستگاه حکومت راه یافته بود بعدا طرفدار قدرت مطلقه رئیس کشور شد و عقاید خودرا در این زمینه در کتاب «Principe شاهزاده» شرح داده است که کار تالیف آن در سال 1513 پایان یافت.
ماکیاولی در فصل 15 این تالیف و زیر عنوان «هدف و وسیله»، سیاست را از اخلاق جدا ساخته و نیل به هدف را اصالت کار «حکمران» دانسته، نه راههای وصول به آن را ؛ حتی اگر این راهها تقلب، دروغ، دغلکاری و خشونت باشد [به عبارت دیگر؛ هدف «وسیله» رسیدن به آن را توجیه می کند یعنی که رسیدن به «نتیجه مطلوب» مهم است]. با وجود این، ماکیاولی به حاکم مطلقه گوشزد کرده است که نباید کاری کند که مردم از دولت او منتفر و بیزار بشوند که تنفر عمومی، آغاز پایان کار هر حکومت است و با تاکید گفته است که «ترس و اطاعت» جدا از «تنفر» هستند. فرزند از پدرش می ترسد، ولی از او متنفر نیست.
ماکیاولی به تاریخ هم نوشته داشت و برخی از مولفان اورا تاریخدان هم نوشته اند.