دیدار پوتین از لیبی در سالگرد حمله هوایی آمریکا به لیبی

پوتین در این دیدار که در اخبار مربوط «بسیار صمیمانه» توصیف شده بود از بدهی 4 و نیم میلیارد دلاری لیبی به شوروی (سابق) به امید سرمایه گذاری ها و فروش های تازه صرف نظر کرد. این نخستین دیدار یک رهبر روسیه از لیبی بوده است. دیدیم که همین روسیه (که رئیس دولت آن هم ولادیمیر پوتین بود) در مارس 2011 قطعنامه غرب به شورای امنیت را که به این بلوک مجوّز مداخله نظامی در لیبی را داد «وتو» نکرد و باعث انهدام نظام حکومتی لیبی و قتل معمر قذافی شد و یک درس برای هر دولتمرد و ....
در حمله هوایی اپریل 1986 آمریکا به لیبی، هواپیماهای «اف ـ 111» نیروی هوائی آمریکا از انگلستان و هواپیماهای نیروی دریایی از عرشه ناوهای «کورال سی» و «آمریکا» مستقر در مدیترانه به پرواز در آمده بودند. در این حملات چند مرکز نظامی و نیز شهرهای ترابلس و بِنغازی از جمله چادرهای محل سکونت معمر قذافی رهبر وقت لیبی و نیز یک هواپیمای باری روسیه روی باند فرودگاه هدف بمب و موشک قرار گرفته بود. در جریان دیدار اپریل 2008 پوتین، قذافی آثار خرابی های آن حملات به محل سکونت خودرا که دست نخورده باقی مانده بود به وی نشان داد.
جمع تلفات لیبی در این حملات 15 کشته گزارش شده بود که یکی از مقتولان دخترخوانده خردسال قذافی بود. آمریکا نیز یک هواپیمای اف ــ 111 و دو خلبان از دست داده بود.
یک هفته پس از انفجار بمب در یک کلوب شبانه (دیسکوتک) در برلین غربی که پاتوق نظامیان آمریکایی بود و هفتم اپریل 1986 به وقوع پیوسته بود، رونالد ریگن رئیس جمهور وقت آمریکا که با معمّر قذّافی به این دلایل مخالفت داشت: رفاقت قذافی با مسکو، تبلیغ انقلاب اسلامی ـ سوسیالیستی، ضدیت با غرب و ...، آن رویداد را بهانه قرارداد و دستور یک حمله هوایی شدید ولی محدود به لیبی را صادرکرد. دولت آمریکا قبلا عوامل لیبی را متهم به دست داشتن درانفجار برلین کرده بود. در جریان انفجار بمب در دیسکوتک برلین یک نظامی آمریکایی کشته و نزدیک به 60 آمریکایی دیگر مجروح شده بودند.
«ریگن» همان وقت از حملات هوایی به لیبی دفاع کرده و گفته بود: آنچه که لازم بود کردیم، بازهم اگر لازم باشد انجام می دهیم!.
به علت کوتاه آمدن دولت مسکو (گورباچف) در قبال این بمباران، که ضمن آن یک هواپیمای باری متعلق به شوروی نیز در یک فرودگاه لیبی نابود شده بود، پایان کار این ابرقدرت تسریع شد. مورخان، سکوت گورباچف در قبال حملات هوایی آمریکا به لیبی را یک معمّای دیگر نوشته اند. مورخان چپگرا محاکمه نشدن گورباچف پس از فروپاشی شوروی را هم در برابر علامت سئوال قرارداده و آن را یک معمّا خوانده و نوشته اند که اگر گورباچف پیش از پایان عمر، محاکمه علنی نشود بسیاری از حقایق دهه نهم قرن 20 که شاهد بزرگترین تغییر بدون جنگ در طول تاریخ جهان بود روشن نخواهد شد.
پوتین که در سالروز اعلام یکی شدن دو حزب «سرزمین پدری ـ همه روسیه» و «وحدت» که موسسان آنها دو کمونیست سابق؛ لوژکوف Yuri Luzhkov و شوی گو Shoygu (مغول تبار) بودند و تاسیس حزب «روسیه متحد Yedinaya Rossiya » از ادغام آن دو حزب وارد لیبی شده بود این رویداد و اهمیت آن را در جریان اقامت در ترابلس با روزنامه نگاران درمیان گذارد. پوتین با خرسندی گفته بود که بر شمار اعضای «کارتدار» حزب «روسیه متحد» که حزب حاکم بر روسیه بشمار می رود در طول سال 2007 یک میلیون تن افزوده شده بود.
(ایدئولوژی این حزب همانند احزاب آمریکا روشن نیست و هدف از تاسیس آن گسترش اقتصاد روسیه، تامین رفاه و ارتقاء سطح زندگانی روس ها، حفظ اقتدار جهانی روسیه و تقویت نیروهای دفاعی این کشور اعلام شده است. پوتین نیز همانند شویگو و لوژکوف عضو حزب کمونیست شوروی بود که یک زمان گفته بود کارت حزبی اش را از روی یقه کت خود برداشته و در کشوی میز گذارده است!. روسیه دارای دو حزب کمونیست است: حزب کمونیست روسیه فدراتیو و حزب کمونیست شوروی ـ بلشویک قدیم.).
چند تصویر از دیدار 16 و 17 اپریل 2008 پوتین از لیبی و رفتار (ظاهرا!) صمیمانه او با قذافی