سالروز مرگ دیکتاتور آلبانی، انور خوجه

وی از پیروان روش حکومتی استالین [اصطلاحا استالینیست] بود. با این روش می توان حکومت کرد ولی نمی توان آدم ایدئولوژیک ساخت، همچنانکه انور خوجه موفق نشد که روانشناسی، خواست و تفکر آلبانیایی ها را تغییر دهد و آلبانیایی ها پس از فروپاشی کمونیسم در اروپا به همان وضعیت جامعه شناسی و روانشناسی و خصلت ها قدیمی خود بازگشتند که پیش از تاسیس حزب کمونیست در آن بودند. روس ها و سایر ساکنان کشورهای با نظام کمونیستی و اینک چینیان همان بازگشت را داشتند. بررسی احوال آلبانیائی ها و سایر کشورهای کمونیستی سابق درستی این فرضیه را تقویت کرده است که اگر در کشوری یک ایدئولوژی تازه پیاده شود باید حاکم آن کشور یک فیلسوف از اصحاف آن فرضیه باشد تا موفق شود، نه یک دیکتاتور. موفق شدن به این معناست که اگر دولت هم از میان برود و یا کشور به اشغال نظامی بیگانه در آید اعتقاد و روش مردم تغییر نکند. دولت های کمونیستی موفق به ایجاد یک نظام آموزش و پرورش لازم و ژورنالیسم کامل نشدند و لذا، اتباع این کشورها متحول نشدند و پس از فروپاشی، به قالب پیشین بازگشتند، درست مثل اینکه هیچ اتفاقی نیافتاده بود.