سالروز انتشار کتاب و فیلمی درباره نخست وزیر معدوم ژاپن

« توجو » در نوامبر 1948 سه سال و چند ماه پس از تسلیم ژاپن و اشغال این کشور توسط نیروهای نظامی آمریکا اعدام شد. یوکو همچنین ثابت کرده است که پس از بمباران اتمی و اشغال نظامی ژاپن و بازداشت «توجو» قلمها بر ضد او به کار افتاده بود و نوشته های دهه های بعدی نیز که به نقل از مطالب دو دهه اول پس از جنگ بود کمکی به تجدید حیثیت «توجو» نکرد. «یوکو» نوه «توجو» که می دانست قلم ها در خدمت فاتح است در صدد دفاع از پدر بزرگش بر آمد که هنگام اعدام او ده سال بیشتر نداشت.
یوکو که قضاوت درباره کارهای پدر بزرگش را غیر منصفانه و یکجانبه می دید از دوران تحصیل در دانشگاه به تهیه اسناد و مدارک درباره کارها، افکار و آرزوهای پدر بزرگ پرداخته بود و پس از این که زمان را مناسب دید به نوشتن کتاب و همزمان تهیه یک فیلم سینمایی از کارهای توجو پرداخت. زیرا، به نظر «یوکو» فیلم سینمایی به عنوان یک رسانه نافذ در ذهن مردم عادی که از پشت پرده سیاست بی خبرند تاثیر بیشتر و آنی می گذارد. وی همزمان فیلم و کتاب را آماده ساخت.
فیلم طوری تهیه شده بود که نخست، افکار و کارهای توجو را منعکس می ساخت و سپس نوبت به دستگیری، اقدام وی به خودکشی در زندان، محاکمه و اعدام او می رسید و بیننده را متاثر می ساخت. دراین فیلم وسایل شخصی توجو در زندان نشان داده شد که اینک در موزه قرار گرفته است.
با این فیلم و این کتاب، یوکو موفق شد که باردیگر پدربزرگش را به ویژه نزد نسل تازه ژاپن به صورت یک مظهر غرور ملی در آورد. یوکو ثابت کرده است که هدف ژاپن از توسل به جنگ، بیرون راندن غرب از مشرق زمین و منطقه اقیانوس آرام بود و طرح نقشه حمله غافلگیرانه به ناوگان آمریکا در پرل هاربور، آزادی هاوایی بود که قرنها یک کشور پادشاهی مستقل بود و آمریکایی ها با هزار دوز و کلک و به راه انداختن اعتصاب، ناآرامی و برخورد داخلی آنجا را تصاحب کردند
مورخانی که فیلم و کتاب یوکو را دیده اند آن را تاریخ واقعی «توجو» می دانند.
عمل یوکو در عین حال باعث شد که در سراسر جهان علاقه کهن و قلبی بین نوه و پدربزرگ بیش از پیش تقویت شود.