بيماري مُسري و كشنده تيفوس كه نتيجه فقر ناشي از جنگ جهانی دوم و اشغال نظامي ايران بود از اواخر سال 1321 بر بيچارگي مردم افزوده بود و هر روز صدها تن از اين بيماري و بعضا در گوشه كوچه و خيابانهاي پايتخت جان مي سپردند.
از ترس اين بيماري كه بعدا به نقاط ديگر كشور سرايت كرد كسي جرأت دست زدن به كاسه ديگري و رفتن به مهماني شام و ناهار را نداشت. با وجود اين، مراسم عيد ديدني با احتياط تمام انجام شد. در نيمه اسفند دولت وقت از مجلس اعتبار اضافي براي مبارزه با اين بيماري (تیفوس) را تقاضا كرد كه به مبلغ پانصد هزار تومان تصويب شد ولي موثر واقع نگرديد.
تيفوس از جمله بيماري هايي است كه اخيرا از جهان ريشه كن شده است.