ناپلئون بناپارت كه از سوي اتحاديه كشورهاي مخالف به جزيره «الب (البا) Elba» در مديترانه تبعيد و حکمران اين جزيره شده بود قراري را که با آن موفقت کرده بود زير پا گذارد و 25 فوريه 1815 به فرانسه بازگشت، فرانسويان بارديگر به وي پيوستند و حكومت صد روزه او آغاز شد.
دليل شكست نظامي بعدي ناپلئون اين بود كه در مقابله با نيروهاي كشورهاي متحد شتاب كرد و به جاي كشانيدن آنها به خاك فرانسه و تعيين ميدان جنگ به اراده خودش، براي نبرد با ايشان به بلژيك شتافت.
شكست نظامي ناپلئون در اصل، به دليل اشتباه او بود كه به روسيه حمله برده بود كه سرزميني وسيع و سرد است. وي در اين لشكركشي بسياري از سربازان با تجربه خود را از دست داده بود. 130 سال بعد هم هيتلر همين اشتباه را مرتكب شد. برنامه ناپلئون متحد كردن اروپاي قاره اي (بدون انگلستان) تحت رياست فرانسه و پياده کردن ايده هاي انقلاب اين كشور بود. برنامه هيتلر تامين وحدت آلماني هاي اروپا و تحقق برتري آنان و نيز اثبات اصالت سوسياليسم ملي خود (نوعي پاپيوليسم) بر سوسياليسم ماركس بود. وي تنها در مخالفت با انگلستان، با ناپلئون وحدت نظر داشت.
