سرانجام 27 ژانویه نیروهای آلمانی تحت فشار ارتش سرخ دست از محاصره لنینگراد برداشتند و کار عقب نشینی را آغاز کردند که تا برلین ادامه یافت.
در ژانویه سال 2004 و به مناسبت شصتمین سال پایان محاصره سن پترزبورگ (پتروگراد ـ لنینگراد)، برخی از مورخان به پوتین توصیه کرده بودند که این رویداد را آویزه گوش خود کند تا تکرار نشود. نرمش های مسکو پس از فروپاشی شوروی در برابر غرب باعث شده بود که در این سال تنی چند از تحلیلگران این نظر اندیشمندان را زنده و به آن استناد کنند که درونگرایی و آماده سازش بودن، فرهنگ مردمی شده است که در طول تاریخشان حکومت مغول ها بر خود را تجربه کرده اند. روس ها قرن ها تحت سلطه مغولها بودند.
در سال 2007 در سالروز شکسته شدن محاصره لنینگراد، گزارش هایی در رسانه ها انتشار یافته بود که حکایت از افزایش فشار آمریکا برای پیوستن اوکراین به ناتو و نیز دیدار فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکا در خاورمیانه از کشورهای آسیای مرکزی داشت. با توجه به این فعالیت های ضد روسِ غرب که دنباله روانشناسی جنگ سرد است، تفسیرنگاران آمریکای لاتین به سران مسکو [و در صدر آنان؛ پوتین] هشدار داده بودند که اگر نجنبند فردا برایشان خیلی دیر خواهد بود.
حمله به حومه لنینگراد در 1941با هدف تصرف شهر به این صورت با آتش شدید آغاز شد.
یک صحنه از ورود نیروهای آلمانی به حاشیه لنینگراد
این ساختمان شدت جنگ لنینگراد (سن پترزبورگ پایتخت روسیه تزاری) و نبرد ساختمان به ساختمان در حاشیه شهر را نشان می دهد . این ساختمان را به همین صورت حفظ کرده اند تا درس عبرت باشد. جنگ شهری بسیار دشوار و پرتلفات است.
همچنین بخوانید:
بازرسی خانه ها در عراق و نگرانی نوجوانعمل متقابل شاه ایران بر ضد صدام حسین
تردید وکیل قضایی صدام به محاکمه او در زمان اشغال نظامی عراق
اعلام تاسیس دادسرای ویژه جرائم بانکی