این اظهار نظرها از سال 2008 عمدتا پیرامون بحران های پولی جهانی است که ازاین سال در گوشه و کنار جهان به چشم خورده است. در بسیاری از این اظهارنظرها پیشنهاد بازنگری در ساختار نظام پولی بین المللی به میان آمده است. اصحاب این پیشنهاد گفته اند که به نظر می رسد سیستمی که در مذاکرات یکم تا بیست و دوم ژوئیه سال 1944 در «بره تون وودز Breton Woods» آمریکا به وجود آمد و براساس آن از سال 1945 صندوق بین المللی پول و سپس بانک جهانی دایر شدند نیاز به بازنگری واحیانا تجدید ساختار برپایه واقعیت های عصر حاضر دارد، زیرا که «آنکور کورنسی = رزرو کورنسی» از اوایل دهه 1970 از استاندارد طلا خارج شده و افزایش حجم آن در گردش آسان شده است، و اینک حساسیت قضیه از آنجاست که دلار آمریکا از ذخایر ارزی کشورها قرارگرفته است.
این اصحاب نظر تاکید دارند که هرگونه بازنگری ساختار سیستم پولی جهانی باید با مشارکت اقتصاددانان ردیف یک بیشتر کشورهای جهان صورت گیرد و حرف همه آنان شنیده شود، مقامات دولتی برای این بازنگری و احیانا تدوین سیستم تازه کافی نخواهند بود زیرا که هرکدام به جای توجه به اصول علم اقتصاد و نیاز جهان قرن 21، دیکته دولت خود را می نویسند.
در نشست «بره تون وودز» 730 اقتصاددان از 44 کشور متحد (متحد در جنگ با آلمان، ایتالیا و ژاپن) شرکت کرده بودند بنابراین بحث ها و تصمیمات تا حدی زیاد یکطرفه (در جهت تامین منافع این 44 دولت بود) که اینک ژاپن و آلمان (مغلوبان در جنگ جهانی دوم) در دنیای اقتصاد در میان کشورهای ردیف اول هستند. به علاوه، شرایط سال 1944 (که جنگ جهانی دوم ادامه داشت) سبب شده بود که شرکت کنندگان در نشست به حرف یک دولت (قدرت برتر) ترتیب اثر دهند تا اقتصادانهای بزرگ و ازجمله دو فرضیه پرداز اقتصادی که در نشست حضور داشتند.
همچنین بخوانید:
سالگشت درگذشت «پترارک»سالروز قرارگرفتن نخستین ماهواره ساخت بشر در فضا
سالروز تولد سارا خادم الشریعه
درگذشت مَک فارلِین مقامی که مخفیانه به ایران سفر کرده بود
