دارای سکانس های غیرمنتظره
برادران لیلا قطعاً یکی از منحصربفردترین فیلم های سیاسی اجتماعی تاریخ سینمای ایران است. در این فیلم با چندین سکانس بهت آور روبرو می شویم که در یک لحظه مخاطب را دچار نوعی شوک می کنند. این فیلم از این بابت (خط روند کوتاه) قابل پیش بینی و پیشگویی نیست و گویی کارگردان و نویسنده برای تک تک ثانیه های این درام اجتماعی برنامه داشته اند.بیان فقر و فلاکت
برای بیان فقر و فلاکت ضرورتاً لازم نیست صحنه های دلخراشی از فقر را به تصویر کشید. سعید روستایی را می توان به وضوح یکی از کارگردانان متخصص در بیان تراژدی از روش های ترکیبی مستقیم و نه چندان مستقیم قلمداد کرد. در برادران لیلا فلاکت جنون آمیز یک خانواده که به نظر می رسد به جز لیلا کسی از عمق فلاکتش آگاه نیست، سعید روستایی روندی را دنبال می کند که به تارهای پوسیده ای در فرادست جامعه اشاره می کند. این فیلم را لحظه به لحظه، سکانس به سکانی باید جوید و قورت داد.فیلمنامه
به جرأت هیچ محصولی در سال های اخیر، از نظر فیلمنامه اجتماعی، به پای «برادران لیلا» نمی رسد. این فیلم، فیلمنامه ای منسجم، خوش فرم، با بن مایه ای یک دست و هدفمند دارد و توانسته به خوبی هرآنچه را که قرار است ارائه دهد، در بر بگیرد. این فیلم ماکت های کوچکی دارد که قرار است سازه های بزرگی را هدف قرار دهند و فیلمنامه نویس و کارگردان چقدر زیبا از پس این داستان سرایی ماکت-بیس برآمده اند.
