حداد عادل: اپوزوسیون به نتانیاهو التماس می کند!
مدت زمان مطالعه: 7 دقیقه و 1 ثانیهبنده عین سخنان رهبری را میخوانم یابخشی از آن را که به رفراندوم مربوط می شود، ایشان فرمودند: "حالا یکی از برادران گفتند رفراندوم، اینگونه گفتند که اگر چنانچه شما از اول در همه مسائلی که پیش می آمد رفراندوم میکردید، اکنون آن حساسیت روی رفراندوم وجود نداشت.
رهبری این سخنان را از قول یکی از دانشجویان می‌گویند، سپس رهبری میپرسند کجای دنیا این کار را میکنند؟ مگر مسائل گوناگون کشور قابل رفراندوم است، مگر همه مردمی که باید در رفراندوم شرکت کنند و شرکت میکنند، امکان تحلیل آن مسئله را دارند؟ این چه حرفی است، چه طور میشود رفراندوم کرد در مسائلی که تبلیغات میشود، از همه طرف حرف میشود زد، اصلا یک کشور را شش ماه درگیر بحث، جدل، گفت وگو و دوقطبی می کند، برای اینکه یک مسئله رفراندوم بشود، در همه مسائل رفراندوم بکنیم، یعنی قضایا اینجور نیست که آدم اینگونه ساده از روی آنها عبور کند این نکته مهم است، بنده بدون آنکه بخواهم وارد این بحث شوم که چه کسی این را مطرح کرده و چه زمینه های فکری، چه عقبه هایی در داخل و خارج کشور درباره این مسئله رفراندوم وجود دارد، جدای از این بحث ها، من میخواهم عرض کنم که وقتی در قانون اساسی برای حل مسائل کشور ساز و کارهای قانونی پیش بینی شده و وجود دارد و آن ساز و کارها استقرار پیدا کرده اند، چه دلیلی دارد ما مسائل را اینطور، مسائلی که حل آنها احتیاج به بحث های کارشناسی و دقیق و ظریف دارد، اینها را به رفراندوم بگذاریم، این مسائل در هر سطحی که باشند، در قانون اساسی ما جایگاه تصمیم گیری آن مشخص است، رفراندوم روال عمومی و متعارف اداره کشورها در هیچ جای دنیا نیست، رفراندوم در کشورها یک امر استثنایی است، حالا ممکن است در یک کشوری بیشتر رفراندوم کنند و در یک کشوری کمتر، اما به صورت کلی، رفراندوم در کشورها وقتی پیش می آید که سازوکارهای موجود جواب گو نباشد و از طریق سازوکارهای موجود نتوانیم به نتیجه برسیم، مانند بعد انقلاب، بعد انقلاب ما نمیتوانستیم در چهارچوب قانون اساسی قبلی، قانون اساسی انقلاب را تعیین کنیم، این بود که امام مسئله جمهوری اسلامی را که یک مسئله خیلی کلی بود به رفراندوم گذشتند، چون سازوکار دیگری وجود نداشت، یا قانون اساسی را به رفراندوم گذاشتند، ولی در قانون اساسی برای بعد از آن سازوکار پیش بینی شده است و این سازوکارها خود نیز با نظر مردم تهیه می شود، اگر دولت باید تصمیماتی بگیرد، این دولت را رای مردم بوجود آورده است، اگر قوانین مجلس لازم است، مجلس با رای مردم بوجود آمده است، پس این نکته ای که رهبری فرمودند، چنین دلایلی دارد، حالا رفراندوم را کسانی که گفتند، با توجه به گرایش هایشان و چه فکری می کردند، این یک بحث دیگری باشد، به هرحال برگزاری رفراندوم کار حساسی است، شما ببینید در این سال های اخیر در انگلستان یک همه پرسی برگزار شد برای جدا شدن انگلستان از اتحادیه اورپا، هنوز که هنوزه این مسئله طوفانی که در انگلستان ایجاد کرده است، آرام نشده است و هنوز انگلیسی ها دارند درباره اینکه این کار درستی بود یا نبود بحث می کنند، کار ساده ای نیست، تازه این کشوری مانند انگلستان است شرایطش با ما خیلی فرق دارد، در کشورما که این فشار رسانه های خارجی و تبلیغات دروغین و شبکه های فضای مجازی توسط منافقین، دستگاه های جاسوسی، اطلاعاتی، دروغ پردازی، خبرسازی، این فتنه درست کردن در کشور است، یعنی مسلما یک پیوست تبلیغاتی هم توسط خارجی ها و دشمنان انقلاب در اینجور موارد ایجاد می شود که کار را خیلی پیچیده می کند. بنابراین همانطور که رهبری فرمودند، هیچ جای دنیا به این شکل مسائل را به رفراندوم نمی گذارند.
رعایت مسئله حجاب واجب است
مسئله مهمی که از زمستان گذشته در کشورما بوجود آمده است، از بعد از اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱، مسئله حجاب است که موضوع مهمی است و همه شما به اهمیت آن توجه دارید، میبینید که دشمنان چقدر با حساسیت و با برنامه این موضوع را دنبال میکنند و نگرانی های فراوانی در جامعه در بین مردم متدین بوجود آمده است، مخصوصا دراین ماه مبارک رمضان، در منبرها، نماز جمعه و جاهای مختلف این نگرانی ها ظهور و بروز پیدا کرده است و مردم نگران هستند که بالاخره موضوع حجاب به کجا خواهد کشید، آنچه ما شاهد هستیم، این است که رئیس جمهور محترم، موضوع را به وزارت کشور ارجاع دادند و نمایندگان دستگاه ها در وزارت کشور به صورت مستمر با هم همفکری میکنند و رهبری هم در دیدار با مسئولان حجاب را یک واجب شرعی دانستند و همه دانستند که موضوع حجاب چیزی نیست که جمهوری اسلامی آن را کنار گذاشته باشد، هم درصحبت های مقام معظم رهبری بود این معنا، هم در صحبت های رئیس جمهور محترم، منتها در اجرای این حکم الهی همانطور که رهبری فرمودند باید برنامه داشت، چنانکه دشمن برنامه دارد، شاید بتوان گفت منظور رهبری از برنامه داشتن این است که هرکسی سرخود یک تصمیمی نگیرد و بخواهد یک کاری انجام دهد، این بی برنامگی است، باید وقتی قرار است کاری شود، پیامد های آن، آثار آن شناخته شود، ما باید برنامه ای تدوین کنیم که از فعالیت های قبلیمان بهتر و کامل تر باشد، باید یک نگاهی به گذشته کنیم و ببینیم ضعف ها و نقص های ما در دفاع از حجاب چه بوده است که موفق نشده ایم و کار به اینجا کشیده است، اگر یک شیوه هایی درگذشته جواب نداده است، امروز هم به طریق اولی جواب نخواهد داد، امروز ما در مسئله حجاب باید نگران دو جنبه افراط و تفریط باشیم، یکی اینکه یک عده رها کنند و بگویند دیگر نمیشود کاری کرد و دست از اقدام و برنامه ریزی بردارند و قبول کنند که این مسابقه با باخت به پایان رسیده است، این غلط است، یک شکل دیگر غلط این است که یک عده بخواهند با تند کردن فضا، علاجی پیدا کنند، این هم غلط است، با نشان دادن یک فیلم هایی از یک موارد خاص، از یک دانشکده ای که کلا ۲۰۰ دانشجو دارد و در یک محفلی یک وضع ناجوری پیش آمده باشد، این را برجسته کنند و مدام نشر بدهند و به چرخش در بیاورند در فضای مجازی تا مردم تصور کنند درهمه دانشگاه ها وضعیت به همین ترتیب است، این هم باز درست نیست. یا مثلا از الفاظ تند از الفاظ زننده استفاده بشود، برای کسانی که حالا اشکالی در حجابشان هست، این هم آنطور که ما میفهمیم، با مشی رهبری سازگار نیست، با مشی دولت و رئیس جمهور سازگار نیست. هر دو طرف لطمه میزنند و همیشه وقتی افراط و تفریط باشد، مجال تعقل و تدبیر برای یک برنامه ریزی منطقی از بین میرود، به هر حال باید زمان داد، نه آنقدر که کار از دست برود ولی عجله هم نباید کرد، این مسئله، مسئله ای نیست که با یک هفته و یک ماه حل شود، باید تدبیر داشت ولی استمرار داشت. هر کار سنجیده ای به عهده فراجا یا هر دستگاه دیگری گذاشته می شود، شرط موفقیت آن این است که موقت نباشد و استمرار پیدا کند.
اپوزوسیون به نتانیاهو برای بازگشت به ایران التماس میکنند!
من یک نکته دیگر هم عرض میکنم که دوستان انتظار دارند من راجع به آن صحبت کنم و آن این سفر همین روزهای رضا پهلوی به سرزمین های اشغالی که شما ملاحظه بکنید این به اصطلاح اپوزسیون، همین مخالف های خارج کشور و خارج نشین، به چه درجه ای از ورشکستگی رسیدند که آن کسی که فکر میکنند میخواهند برگردانند به ایران، این میرود دست به دامن رژیمی مانند رژیم صهیونیستی میشود و از کسی مثل نتانیاهو کمک میخواهد برای اینکه برگردد به ایران، یعنی شما ملاحظه کنید چقدر این خارج نشین هایی که به خودشان وعده بازگشت به ایران میدهند دچار محاسبه غلط هستند، یعنی اینها اگر ذره ای فکر داشتند، میفهمیدند اسرائیل قبل از انقلاب هم که شاه با آنها رابطه داشت، در ایران منفور بود، امروز در همه جای دنیا منفور است، در ایران از همه جای دنیا منفور تر است، وقتی ده ها میلیون نفر از مردم ایران در روز قدس به خیابان ها می آیند و فریاد مرگ بر اسرائیل سر میدهند، آنوقت یک نفر بلند میشود میرود اسرائیل و التماس می کند به نتانیاهو که بیا مرا کمک کن تا به ایران برگردم، این نشان میدهد که چقدر سطح تحلیل و درک این کسانیکه آرزوی حکومت بر مردم ایران دارند، پایین است که همه ملت ایران، عموم ملت ایران شعار مرگ بر اسرائیل میدهد، آنوقت یک کسی میرود و از اسرائیل کمک میگیرد که به ایران بازگردد و خود این نشان میدهد که این انقلاب چه دشمنان ضعیفی دارد در فهم مسائل جهانی و مسائل سیاسی و مسائل داخل ایران. این نکته ای بود که حتما باید دوستان درصحبت هایشان برای مردم تبیین کنند که بله این اپوزوسیون فرد شاخصش، سطح فکرش انقدر نازل است.
