ابوالفضل عباسی، پدیده و قهرمان تکواندو جهان هم از ایران رفت
مدت زمان مطالعه: 4 دقیقه و 26 ثانیه
در ادامه موج گسترده مهاجرت ورزشکاران ملی‌پوش از ایران به دلیل شرایط وخیم اقتصادی و سرکوب و آزارهای حکومتی، ابوالفضل عباسی، ملی‌پوش ۲۰ ساله تیم ملی تکواندو و پدیده سال‌های گذشته تکواندو نوجوانان و بزرگسالان جهان، از مهاجرت همیشگی به اروپا و برنامه‌اش برای عضویت در تیم ملی آلمان خبر داد. ابوالفضل عباسی، اهل بابل در استان مازندران، سال ۱۳۹۸ با تیم ملی نونهالان ایران در مسابقات جهانی ازبکستان شرکت کرد و به مدال طلا رسید. او سال ۱۴۰۱ مدال طلای نوجوانان جهان و طلای نوجوانان آسیا را کسب کرد و برای مسابقات جهانی سال ۲۰۲۲ مکزیک، به عضویت تیم ملی بزرگسالان درآمد که درخشش یک ستاره بااستعداد و جهانی را نوید می‌داد. عباسی در مسابقات جهانی بزرگسالان در مکزیک هم عملکردی خیره‌کننده به نمایش گذاشت و پس از برتری مقابل انریکه پرز از کوبا، میگوئل مارتینز، نفر اول رده‌بندی جهان از برزیل، را شکست داد و به مرحله بعد رفت. او در دور سوم مغلوب مهدی خدابخشی، دیگر ملی‌پوش سابق و مهاجر تکواندو ایران در تیم ملی صربستان شد و از دور مسابقات کنار رفت و در نهایت خدابخشی برای دومین بار با پرچم صربستان به مدال طلای جهان رسید. ابوالفضل عباسی، سال ۲۰۲۳ در کره جنوبی موفق شد همراه با هاشم حسینی و امیرمحمد بخشی مدال طلای مسابقات جام‌جهانی ۲۰۲۳ تکواندو را کسب کند. پنج روز قبل هم خبر مهاجرت فرزان عاشورزاده، دیگر ملی‌پوش سابق تکواندو ایران و دارند مدال طلایی مسابقات جهانی ۲۰۱۵ به آمریکا منتشر شد. خبرگزاری تسنیم در ایران، روز یکشنبه خبر داد: «گفته می‌شود در هفته‌های آینده یکی دیگر از ورزشکاران سنگین‌وزن کشورمان هم مهاجرت خواهد کرد که قطعا اتفاق خوبی برای رشته تکواندو نیست. باید دید واکنش فدراسیون به این مهاجرت‌ها چگونه خواهد بود.» وب‌سایت تابناک هم در مرثیه‌ای برای مهاجرت ابوالفضل عباسی از ایران نوشت: «ورزشکار جوانی که فقط طلا صید می‌کند، در اوج بازدهی و امید به کسب مدال‌های متعدد و ارزنده برای تیم ملی تکواندو ایران، جلای وطن کرد و برای زندگی در رفاه بیشتر راهی آلمان شد تا احتمالا از این پس زیر پرچم ژرمن‌ها مسابقه بدهد؛ کاری که پیش از او، پنج ملی‌پوش سرشناس تکواندو ایران هم انجام دادند.» مهاجرت کیمیا علیزاده، نخستین و تنها زن ورزشکار ایرانی دارنده مدال المپیک از ایران در سال ۱۳۹۸ هم یکی از جنجالی‌ترین مهاجرت‌های ورزشکاران بود و از خسارت‌بارترین اتفاق‌ها برای تاریخ تکواندو و ورزش ایران محسوب می‌شد. شمار ورزشکاران ملی‌پوشی که طی چهار دهه گذشته از ایران مهاجرت کرده و با پرچم دیگر کشور‌ها در رقابت‌های ورزشی حاضر شده‌اند، در حالی از مرز ۱۰۰ نفر گذشته که بیش از ۶۰ مورد آن در یک دهه اخیر اتفاق افتاده که نشان‌دهنده افزایش مشکلات زندگی در ایران است. افزایش بحران‌های اقتصادی و اجتماعی در ایران، ناامیدی از آینده، قانون حکومتی حجاب اجباری برای زنان ورزشکار، دستمزدهای ناچیز برای ملی‌پوشان و ممنوع بودن رودررو شدن با ورزشکاران اسرائیلی و حذف اجباری از مسابقات جهانی در رشته‌های مختلف، از جمله اصلی‌ترین دلایل ملی‌پوشان ایرانی برای مهاجرت دائمی عنوان شده‌اند. به عنوان مثال در آخرین مورد، مبینا نعمت‌زاده، تکواندوکار ایرانی در وزن ۴۹ کیلوگرم و دارنده مدال نقره مسابقات قهرمانی آسیا، مهر ۱۴۰۲ به دلیل حضور دو ورزشکار اسرائیلی در رقابت‌های گرندپری چین، با دستور مقام‌های جمهوری اسلامی، مجبور به انصراف و بازگشت به کشور شد و ایران یک سهمیه آسان برای رسیدن به المپیک پاریس را از دست داد. عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی سابق وزارت ورزش و جوانان، شهریور ۱۴۰۲ با تایید افزایش مهاجرت ورزشکاران ایران، گفته بود که «با نگاه سطح پایین به ورزش و این سطح از مدیریت ضعیف و ناکارآمد» در ایران نمی‌توان مهاجرت ورزشکاران را متوقف کرد. او در گفت‌وگو با پایگاه خبری جماران، بدون اشاره به قوانین دستوری جمهوری اسلامی مانند حجاب اجباری یا انصراف از مسابقه مقابل ورزشکاران اسرائیلی، «ساختارهای ناقص و غیرپاسخگو و امکانات و زیرساخت‌ها و منابع مالی ضعیف» را از جمله عوامل تشدید مهاجرت ورزشکاران ملی‌پوش دانست و افزود: «متاسفانه ورزش جزو اولویت‌های اصلی نبود و نیست. به همین دلیل نمی‌توانیم از ظرفیت‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و بین‌المللی ورزش استفاده کنیم.» اما مسئله مهاجرت نخبگان ایرانی تنها به ورزشکاران محدود نیست. سعید معیدفر، رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران، ۲۶ شهریور گذشته، در اولین سالگرد آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، دراین‌‌باره گفت: «در آستانه یک موج مهاجرتی بسیار شدید قرار داریم، چرا که ناامیدی وحشتناکی سراسر جامعه، به‌ویژه جوانان و نخبگان را فرا گرفته است.» معیدفر «ناامیدی از وضع سیاسی و اجتماعی» را مهم‌ترین عامل تمایل به مهاجرت ایرانی‌ها دانست و افزود: «مردم احساس می‌کنند در کشوری زندگی می‌کنند که نه در نظام تصمیم‌گیری آن مداخله دارند و نه اینکه آن کشور روی اصول خوبی اداره می‌شود. در مجموع هر روز فلاکت مالی مردم بیشتر و ارزش‌های اجتماعی به انحطاط کشیده می‌شود.» در همین رابطه، روزنامه هم‌میهن چاپ تهران ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ در گزارشی افشا کرد که بر اساس یک پژوهش انجام‌شده در ایران درباره میزان مهاجرت رتبه‌های برتر رشته ریاضی و فیزیک در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۵، مشخص شده است که حدود ۸۰ درصد از دانشجویانی که رتبه‌های برتر را کسب کردند، طی سال‌های اخیر از ایران مهاجرت کرده‌اند. در چند سال گذشته تمایل به مهاجرت، از متخصصان رشته‌های پزشکی یا ورزشکاران حرفه‌ای به حوزه‌هایی مانند رانندگان، آرایشگران و نیروهایی با توانایی فنی رسیده و از سوی دیگر سن میل به مهاجرت میان ایرانیان تا نوجوانی و دوران دانش‌آموزی کاهش یافته است.
بیشتر بخوانید:
| کسب دو سهمیه المپیک در اوزان 74 و 97 کیلوگرم کشتی آزاد |
| تقوی، رئیس جدید والیبال |
| قهرمانی جهان: ایران، پیش به حماسه آفرینی |
| پینگ‌پنگ‌باز نوجوان ایران نفر اول جهان شد |