جام ملت‌های آسیا در دو دوره قبل، قهرمانی جدید داشته است. آیا این احتمال وجود دارد که این اتفاق در این دوره نیز تکرار شود؟ آیا یکی از همان همیشگی‌ها جام ملت‌ها را خواهد برد؟ فعلا آن‌چه در این دوره بیشتر از هر چیز دیگری به چشم آمده، سرعت پیشرفت تیم‌هایی است که زمانی تیم‌های درجه چندم آسیا بودند و حالا دیگر سری توی سرها درآورده‌اند. اردن: شاید بعد از بازی اول با مالزی، هیچ‌کس هنوز اردن را زیاد جدی نگرفته بود. با این حال اردنی‌ها در همان مسابقه، دو گل فوق‌العاده به ثمر رساندند. درخشش تیم حسین عموته اما از بازی دوم تازه مشخص شد. جایی که این تیم بعد از خوردن یک گل زودهنگام از کره‌جنوبی، دچار فروپاشی نشد و به حمله کردن ادامه داد. اردن در دقایق پایانی نیمه اول، دو بار دروازه کره جنوبی را باز کرد و یک بازگشت بسیار جذاب را جشن گرفت. البته که ستاره‌های کره بالاخره به بازی برگشتند و به زحمت یک تساوی از اردن گرفتند اما این تیم درخشان هنوز در صدر جدول گروه دیده می‌شود. از آن‌جایی که صدرنشین این گروه روبه‌روی ژاپن قرار می‌گیرد، شاید هیچ تیمی علاقه زیادی به صدرنشین شدن نداشته باشد اما شرایط برای اردن متفاوت است و آنها عملا از روبه‌رو شدن با هیچ تیمی نمی‌ترسند. اردن همیشه در دوره‌های مختلف جام ملت‌های آسیا یک تیم شگفتی‌ساز بوده است. همین دوره قبل، آنها مدافع عنوان قهرمانی یعنی استرالیا را بردند و در گروه این تیم صدرنشین شدند. اردن سابقه شکست دادن عربستان و حذف کردن این تیم از آسیا را نیز داشته است. این تیم همیشه سرسخت، حالا هم قصد دارد برای تیم‌های بزرگ آسیا دردسر درست کند. پس بعید نیست که در همین جام، چیزهای بیشتری از این تیم ببینیم. اردن می‌تواند به یکی از غافلگیری‌های بزرگ این دوره جام تبدیل شود. عراق: تیم ملی عراق شباهت‌های بسیار زیادی به تیم رویایی سال 2007 دارد. این نسل شاید از آن نسل هم پرستاره‌تر باشد. اگر به یاد داشته باشید، آن عراق هم در دومین بازی جام با بردن استرالیا خبرساز شده بود و حالا همین تیم با شکست دادن ژاپن، چشم‌ها را خیره کرده است. این نسل از فوتبال عراق با ستاره‌هایی مثل امین حسین و علی جاسم، حتی می‌تواند قهرمان آسیا شود. اگر باور داشته باشیم که ژاپن قدرت اصلی این رقابت‌ها به شمار می‌رود، پس عراق قوی‌ترین تیم قاره را بعد از 11 برد متوالی شکست داده و بدون شک از اعتماد به نفس بسیار بالایی برخوردار خواهد بود. عراق با این کیفیت مثال‌زدنی، می‌تواند در ادامه راه دست به هر کاری بزند. عراق با این فرم درخشان، قادر است هر تیمی را در آسیا به دردسر بیندازد. تیم ملی ایران حتی روبه‌روی نسخه‌های معمولی‌تر عراق هم مشکلات زیادی داشته است. بدون شک اگر قرار به روبه‌رو شدن با عراق باشد، کار بسیار سختی برای بردن بازی‌ها خواهیم داشت. قطر: قبل از شروع رقابت‌ها عملا هیچ‌کس قطر را جدی نمی‌گرفت اما حالا همه چیز متفاوت شده است. قطر جام را با دو برد بسیار خوب شروع کرد و با 6 امتیاز کامل، خیلی زود از دور گروهی رد شد. قطر با این کیفیت، پتانسیل تکرار موفقیت دوره گذشته را دارد. با این تفاوت که چهار سال قبل، نفرات این تیم جوان‌تر بودند و به لحاظ بدنی در وضعیت مطلوب‌تری قرار داشتند. شاید اگر این تیم کمی جوان‌تر بود، به راحتی قهرمان جام می‌شد اما این تیم باید برای قهرمانی رنج زیادی بکشد. شاید قطر در نهایت قهرمان نشود اما به کمک بازی در ورزشگاه خانگی، این شانس را دارد که بین چهار تیم برتر جام قرار بگیرد. آنها به واسطه میزبانی، از مسیر خوبی هم برای رسیدن به دور بعدی برخوردار هستند. ازبکستان: وقتی ستاره‌های جوانی مثل عباس‌بک فیض‌ا...یف به ترکیب اصلی ازبکستان رسیدند، این تیم به سرعت متحول شد. ازبک‌ها فقط چند دقیقه بعد از شروع این بازیشان در جام ملت‌ها موفق به گلزنی شدند و نمایش بسیار خوبی در نبرد دوم داشتند. به کمک همین نفرات جوان، ازبکستان نیز به یکی از تیم‌های خطرناک جام تبدیل خواهد شد. تا قبل از نیمه‌نهایی هم قطر تنها رقیب سرسخت در مسیر این تیم خواهد بود. ازبک‌ها تا امروز هرگز قهرمان آسیا نشده‌اند اما شاید این اتفاق، شرایط را برای آنها عوض کند. ازبکستان انگیزه‌های زیادی برای موفقیت در جام ملت‌ها دارد و می‌خواهد اولین قهرمانی تاریخش را در این رقابت‌ها جشن بگیرد. آیا این اتفاق برای تیم جذاب کاتانچ رخ خواهد داد؟
