هنری کیسینجر، جادوگر جام بین ایالات متحده درگذشت

مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه و 14 ثانیههنری کیسینجر، وزیر امور خارجه اسبق آمریکا و سیاستمدار بزرگ آمریکایی و از اندیشمندان بزرگ سیاسی قرن گذشته در صد سالگی درگذشت.  

زندگینامه

هنری آلفرد کیسینجر (Henry Alfred Kissinger)، سیاستمدار و دیپلمات آمریکایی، در 27 مه 1923 در فورتسبورگ، آلمان، به دنیا آمد. او در سال 1938 همراه با خانواده‌اش به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و در آمریکا تحصیلات خود را ادامه داد.
کیسینجر به عنوان یک دانشجوی باهوش و متمرکز، در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد و در ادامه در دانشگاه جانز هاپکینز دکترای خود را در رشتهٔ روابط بین‌المللی اخذ کرد. از سال 1954 تا 1977، کیسینجر در دانشگاه هاروارد تدریس کرد و به عنوان استاد ارشد در دانشکدهٔ کسب و کار هاروارد فعالیت داشت.
کیسینجر به شهرت جهانی در دهه 1970 رسید، زمانی که به عنوان مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه آمریکا در دولت‌های نیکسون و فورد خدمت کرد. او نقش کلیدی در تحولات مهمی مانند آشتی میان آمریکا و چین و روابط با شوروی در دوره جنگ سرد داشت. جهت تلاش‌های خود در جهت آرامش جهانی و حل بحران‌های بین‌المللی، کیسینجر در سال 1973 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
علاوه بر سیاست، کیسینجر نویسنده مشهوری است و چندین کتاب در زمینهٔ روابط بین‌المللی و سیاست خارجی نوشته است. آثار او شامل "دیپلماسی"، "بنیادین‌های سیاست خارجی" و "سفیران" است.
هنری کیسینجر به عنوان یکی از سیاستمداران برجستهٔ قرن بیستم شناخته می‌شود و تأثیر بسزایی بر سیاست خارجی آمریکا و روابط بین‌المللی داشته است. تا به امروز، او به عنوان یکی از فرماندهان و تحلیلگران برجسته در زمینهٔ روابط بین‌المللی شناخته می‌شود.

کیسینجر و ایران

هنری آلفرد کیسینجر و محمدرضا شاه پهلوی، شاه ایران در دورهٔ حکومت خود، رابطهٔ نزدیکی داشتند. این رابطه در دههٔ 1970 آغاز شد و تحت دولت‌های نیکسون و فورد بیشتر تقویت شد.
کیسینجر در طول حکومت خود به عنوان مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه آمریکا، سیاست خارجی تحت عنوان "تعادل منافع" را در پیش گرفت. در این بین، او تلاش کرد تا نیروهای شوروی در خاورمیانه را محدود کند و روابط آمریکا با ایران را تقویت کند.
محمدرضا شاه پهلوی نیز به دنبال تقویت روابط با آمریکا و استفاده از تجربیات کیسینجر در زمینهٔ سیاست خارجی بود. او به کیسینجر به عنوان مشاور مهم خود در مسائل خاورمیانه و روابط بین‌المللی اعتماد کرد.
در دورهٔ حکومت شاه، همکاری ایران و آمریکا در زمینهٔ امنیت منطقه‌ای و تجارت تقویت شد. آمریکا به عنوان یکی از شریکان مهم اقتصادی ایران عمل کرد و از تجارت نفت و همکاری در بخش‌های مختلف اقتصادی بهره برد.
با این حال، رابطهٔ کیسینجر و شاه پهلوی در نهایت تحت فشار قرار گرفت و پس از انقلاب ایران در سال 1979 و سقوط حکومت شاه، روابط دو کشور به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و برقراری روابط دیپلماتیک بین ایران و آمریکا قطع شد.
هنری کیسینجر در ۲۵ آبان‌ماه سال ۱۳۵۸ در کنفرانسی در لندن اخراج شاه از آمریکا را بی‌شرمی خواند.
او گفت: «من این را اوج بدسلیقگی و اوج بی‌شرمی می‌دانم که آمریکا مردی را که
بسیار بیمار است اخراج کند یا به فکر اخراجش باشد، کسی که یک عمل جراحی بزرگ انجام
داده و علاوه بر آن از سرطان رنج می‌برد و در آمریکا برای درمان حضور دارد.»
کیسینجر در بخش دیگری از سخنانش گفت که شاه برای ۳۷ سال دوست آمریکا بود و با ۶ رئیس‌جمهور از هر دو حزب همکاری مطلوبی داشت.

بیشتر بخوانید:

سه رئیس‌جمهور و یک هدف؛ شکست ترامپ

ویدئو: ایران به حمایت قوی خود از مقاومت و لبنان ادامه می دهد

از دیوارنگاره سیاسی جدید میدان ولیعصر رونمایی شد

رونمایی از شعار عراقی‌ها علیه ایران