او یک فرشته بود یا نبود؟
مدت زمان مطالعه: 5 دقیقه و 56 ثانیه «میلان باید با دو مهاجم بازی کند، اگر آنجلوتی چنین موضوعی را نپذیرد، اخراج خواهد شد».
شاید فقط یک‌نفر بتواند کارلو آنجلوتی با سابقه چهارقهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را چنین تهدید کند. صحبت از سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر اسبق ایتالیا و مالک سابق باشگاه آث میلان است. او باتوجه به قدرت و نفوذی که بین مردم و البته رسانه‌ها داشت، توانست ایده‌های خود را طی 30سال در میلان پیاده کند. او روز گذشته در سن 86سالگی درگذشت. بازخوانی زندگی پرفرازونشیب مردی که دیوانه‌ی فوتبال بود و تاثیر بسزایی در سیاست کشور ایتالیا داشت، ما را با مردی آشنا می‌کند که در کنار زندگی پرحاشیه‌اش توانست باشگاهی را از فرش به عرش برساند. باشگاهی که درحال گذراندن محکومیت حضور در بنگاه‌های شرط‌بندی بود و برلوسکونی در نقش فرشته‌نجات فرا رسید. نجات از بنگاه‌های شرط‌بندی میلان روزهای کم‌فروغی را در اواسط دهه80 پشت‌سر می‌گذاشت.
بعد از ناکامی در کسب عنوان قهرمانی در «سری آ»، دادگاه عالی ورزش این باشگاه را به‌دلیل حضور فعال در بنگاه‌های شرط‌بندی به «سری بی» فرستاد. سیلویو برلوسکونی اما در 20 فوریه 1986 باشگاه میلان را به مبلغ 40هزار لیره خریداری کرد. او در همان گام‌نخست مثلث قدرتمند هلندی یعنی «مارکو فن‌باستن»، «فرانک رایکارد» و «رود گولیت» را خرید تا قهرمانی‌های باشگاه خیلی زود فرابرسد. او طی 31سال صدارت باشگاه میلان، 29جام قهرمانی برای این باشگاه به‌ارمغان آورد؛ ازجمله هشت‌قهرمانی اسکودتو و پنج‌قهرمانی در لیگ‌قهرمانان اروپا که باعث شد میلان باردیگر تبدیل به یکی از باشگاه‌های قدرتمند تاریخ فوتبال دنیا شود. او هیچ‌ترسی از بیان این موضوع نداشت که به‌طورعلنی به رسانه‌ها بگوید در تصمیمات سرمربی باشگاه دخالت فنی می‌کند. یک مصاحبه معروف از برلوسکونی در رسانه‌ها منتشر شده که می‌گوید، میلان باید تهاجمی‌تر از الان بازی کند. اگر آنجلوتی، سرمربی فعلی میلان تیم‌اش را با دو مهاجم راهی زمین نکند، راهی جز اخراج او نخواهم داشت. مصاحبه دیگری از فابیو کاپلو در سال 2007 هست که می‌گوید، باوجودی که به برلوسکونی گفته، رونالدو برزیلی کیفیت سابق را ندارد اما بدون‌نظراو، این‌بازیکن با دستور نخست‌وزیر ایتالیا راهی میلان شد: «رونالدو 94کیلوگرم وزن داشت. با رونالدو صحبت کردم و از او پرسیدم: «وقتی با برزیل قهرمان جام‌جهانی شدی، چقدر وزن داشتی؟ او به من پاسخ داد 84کیلوگرم. از رونالدو خواستم وزن کم کند، به او گفتم که نمی‌تواند اینطوری ادامه دهد اما رونالدو اراده این‌کار را نداشت.
او زندگی شبانه و خوش‌گذرانی را دوست داشت. انتقال رونالدو به یک‌تیم عربی قطعی شده بود تااینکه برلوسکونی با من تماس گرفت. او از من پرسید وضعیت رونالدو چگونه است و من به او گفتم که زندگی شبانه را دوست دارد و 94کیلوگرم وزن دارد. برلوسکونی از من تشکر کرد. روز بعد در گاتزتا، خبر انتقال‌اش به میلان را خواندم!» هرچند حق با کاپلو بود چون درنهایت رونالدو طی 18ماه حضور در میلان فقط 20بار برای این تیم به میدان رفت و موفق به ثبت 9گل شد. سیاست یک‌بام و دوهوا سیلویو برلوسکونی در کنار مدیریت فوتبال، در عرصه سیاست و زندگی شخصی بارها خبرساز شده بود. تصمیمات و رفتار عجیب و گاهی زشت او باتوجه به جایگاه حقوقی‌ای که داشت باعث شده بود تا او بیش‌ازپیش سوژه رسانه‌ها باشد. در دهه ۱۹۹۰ برلوسکونی حزب راست میانه «فورزا ایتالیا» را در سال ۱۹۹۳ تاسیس کرد و یک‌سال بعد با رهبری یک‌دولت ائتلافی دست‌راستی، نخست‌وزیر شد. در سال ۱۹۹۶، او در انتخابات از یک‌حزب چپ به رهبری رومانو پرودی شکست خورد. در بازه‌زمانی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ برلوسکونی باردیگر به‌عنوان نخست‌وزیر به قدرت بازگشت که طولانی‌ترین دولت ایتالیا را از زمان جنگ‌جهانی دوم رهبری کرد. در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ پس از تغییرات اساسی در حزب و تغییرنام آن به «مردم‌آزادی»، در سال ۲۰۰۸ برای چهارمین دوره به رهبری حزب انتخاب شد. او در سال‌های اخیر مالکیت باشگاه فوتبال «مونتزا» را در اختیار داشت. از او در ایتالیا به‌عنوان غول رسانه‌ای آن کشور یاد می‌شد.
برلوسکونی گفته بود اتهاماتی که علیه او مطرح شده، از فساد و عدم‌پرداخت مالیات گرفته تا مهمانی‌های ملقب به «بونگا بونگا»، به وجهه او لطمه زده اما خودش بارها در مصاحبه‌هایش اعلام کرده بود هیچ‌یک از این اتهامات صحت ندارد، حتی اگر محکوم شده باشد. او در آخرین مصاحبه‌های خودش گفته بود از زمانی که به سیاست وارد شده بیش از 55بار در دادگاه حاضر و محکوم شده، اما مردم می‌دانند اینها صرفا یک توطئه است. از فساد اخلاقی تا مالی زندگی خارج از فضای فوتبالی برای برلوسکونی سراسر حاشیه بود.
او به اختلاس، کلاهبرداری مالیاتی و تلاش برای رشوه به قاضی متهم شده بود که در برخی از آنها محکوم و در برخی دیگر تبرئه شد. پس از یک‌دوره محاکمه چهارساله، در سال ۲۰۰۴ از فساد اداری تبرئه شد و باردیگر در سال ۲۰۰۶ از رومانو پرودی، رقیب پیشین خود، شکست خورد. همزمان با طرح اتهامات بیشتری در ارتباط با فساد مالی و اخلاقی علیه برلوسکونی، ده‌ها هزارنفر در سال ۲۰۱۰ به خیابان‌ها ریختند و خواهان استعفایش شدند. بدین‌ترتیب او نه‌تنها حمایت رأی‌دهندگان خود را از دست داد، بلکه اکثریت حزب‌اش را در مجلس از دست داد و یک‌سال بعد در سال ۲۰۱۱ استعفا داد. سال‌های ۲۰۱۳ به‌بعد حزب او کمتر از یک‌درصد تا پیروزی در انتخابات عمومی فاصله داشت، اما دادگاه، برلوسکونی را در پرونده تقلب مالیاتی مجرم شناخت و از پارلمان اخراج شد. در سال ۲۰۱۹ در جریان برگزاری انتخابات پارلمان اروپا به‌عنوان نماینده انتخاب شد و در سال ۲۰۲۲ پس از کسب یک‌کرسی در انتخابات عمومی ایتالیا به سنای ایتالیا بازگشت. پنج‌سال پیش دادگاه حکم محرومیت برلوسکونی از فعالیت‌های دولتی را لغو کرد. هرچند او در دادگاه قبلی به زندان نیز محکوم شده بود اما هیچ‌گاه به زندان نرفت که از شگفتی‌های سیستم قضایی در کشور ایتالیاست. در سال 2012 یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های اخلاقی در ایتالیا باز شد. «ایمانه فضیل» مراکشی در دادگاه مدعی شده بود که شاهد پرونده غیراخلاقی از برلوسکونی است. سه‌ماه بعد ایمانه فضیل، مدل 33ساله در بیمارستان به‌دلیل مسموم‌شدن درگذشت.
بسیاری مرگ مشکوک او را مرتبط به شهادت او در دادگاهی در ایتالیا قلمداد کردند. هرچند دادستان میلان گفته بود: «پزشکان هیچگونه مورد مشکوکی را در کالبدشکافی خانم فضیل پیدا نکرده‌اند که دلیل مرگ او باشد». یک روزنامه ایتالیایی نوشته که خانم فضیل در حال نوشتن یک کتاب درخصوص تجربیاتش بوده و کارآگاهان پلیس یک نسخه اولیه این کتاب را در اختیار دارند. اعتبار آقای برلوسکونی به‌خاطر اتهاماتی که درخصوص مهمانی‌هایی که در ویلاهای خصوصی‌اش داشته، زیرسوال رفته بود.
از دیگر حواشی زندگی شخصی او این است که در سال ۲۰۱۰ برلوسکونی به اداره پلیس زنگ زده بود تا کریما المحروق را آزاد کنند. در اکتبر سال ۲۰۱۰ فاش شد که برلوسکونی به اداره پلیس زنگ زده بود تا دختری ۱۷ساله به‌نام کریما (روبی) المحروق را آزاد کنند. ماجرا از این قرار است که این دختر به‌دلیل ارتباط زیر سن‌قانونی توسط پلیس بازداشت شده بود اما برلوسکونی در تلاش بود تا او هرچه زودتر از زندان آزاد شود تا شاید برخی مسائل افشا نشوند. برلوسکونی در سال 2014 بابت چنین اتهاماتی تبرئه شد و در یک‌مصاحبه تاریخی گفت: «من یک‌فرشته نیستم اما هیچوقت بابت چنین مسائلی پول خرج نمی‌کنم». برلوسکونی در حالی در سن 86 سالگی در بیمارستانی در شهر میلان درگذشت که بیش از یک‌میلیارد دلار برای میلان طی 30سال خرج کرد، بیش از 10سال حضوری فعال در عرصه سیاست داشت و بارها مورد اتهامات سنگین غیراخلاقی قرار گرفت.
